Zagadnienia : Zmiany akompaniamentu
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 18
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Nuty cis zostały dodane w czterech ósemkowych akordach w korekcie Wf (→Wa), niemal na pewno przez Chopina. Identyczne poprawki wprowadzono również w trzech analogicznych miejscach – t. 44, 277 i 303. Patrz też t. 70. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 23-24
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym uwzględniamy wewnętrzne nuty (d i d2) dodane do oktaw A-a i a1-a2 w korekcie Wf (→Wa), niewątpliwie przez Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 49-50
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, tekst główny opieramy na skorygowanym przez Chopina Wf, pomijając jedynie d dodane niewątpliwie pomyłkowo do trzydziestodwójki A-a w t. 50. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3), przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznym t. 283. Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf z jednym wyjątkiem, o którym poniżej. W t. 49 kompozytor dodał dwa dźwięki d – na 1. i 3. mierze w l.r., co odtwarzamy w tekście głównym. W t. 50 natomiast widnieje dodatkowe d2 w pierwszej szesnastce trioli w p.r. (które odtwarzamy) i trzy dźwięki d w pierwszych kolejnych wartościach taktu w l.r., z których w tekście głównym odtwarzamy tylko pierwszy i trzeci, uznając drugi za pomyłkę (zapewne sztycharza) na podstawie porównania z partią prawej ręki oraz identycznym t. 283. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa |
||||||
t. 75-76
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w t. 23-24 i analog., w tekście głównym podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf, w którym dodał on w partii l.r. trzy nuty d: na 1. i 3. mierze t. 75 oraz na 1. mierze t. 76. Tak jak w t. 23-24 i analog., w tekście głównym podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf, a więc dodajemy w partii l.r. trzy dźwięki d: na 1. i 3. mierze t. 75 oraz na 1. mierze t. 76. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 224
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Na 2. i 3. mierze taktu widoczne są w AImaz poprawki dolnych nut pr.r., których ostateczny rezultat nie jest całkiem jasny. Ćwierćnutę na 2. mierze można odczytywać jako d2-a2 lub cis2-a2, gdyż nie jest pewne, czy Chopin przerabiał cis2 na d2, czy odwrotnie. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest pierwsza możliwość, na co wskazuje poprawka następnej ćwierćnuty, w której c2 zostało zmienione na cis2. Prawdopodobnie więc Chopin zapisał początkowo taki sam postęp harmoniczny, jak w następnym takcie (cis2-a2 i c2-ais2), by następnie powyższyć obie dolne nuty, co dało d2-a2 i cis2-ais2. Tekst Poloneza mówi nam, że ostatecznie Chopin zrezygnował z tego urozmaicenia. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »