Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 34

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf (–>Wa1) nie ma  przed dolną nutą ostatniej oktawy l.r. Oczywiste przeoczenie, zapewne Chopina, poprawiono w Wa2 (→Wa3). Poprawny zapis figuruje także w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 41

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

[pewnie powinno być bez widocznych wariantów..] [TAK JEST :)  ]

W Wf (→Wa1) brakuje  przywracającego gis2 w ostatniej oktawie taktu. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3), dodając krzyżyki przy obu nutach tej oktawy; taki sam zapis ma Wn. W tekście głównym uwzględniamy jedynie niezbędny  przy gis2. Tak samo w t. 67.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 43

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Ósemka cis2 w Wn1 i Wf (→Wa)

Wfa Wn1 EZTU = laski + lewa część łuku

Ćwierćnuta cis2 w Wn2

Wn2 ćwierć cis2 zamiast ósemki, EZnieU2 laski i lewy łuk

..

[w notatkach masz, że to korekta Wf, ale skoro jest tak też w Wn1, to chyba raczej dowolna adiustacja Wn2, nie?]

Wydzielenie cis2 z 1. akordu to dowolna adiusta­cja Wn2. Wprawdzie 1. miara analogicznego t. 69 ma w Wn1 i Wf (→Wa) laseczki do góry, jednak w obu miejscach pierwszy akord ma w tych wydaniach notację jednogłosową. W Wf widoczne ślady poprawek w druku sugerują, że początkowo także w omawianym takcie laseczki 1. miary były skierowane w górę, co zostało jednak zmienione – być może przez Chopina – do postaci zgodnej z pisownią Wn.
Podobnie w t. 276.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 61-64

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuki od Eis do gis w Wn1 (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

EZTU x 4

Łuki od  Fis1 do a w Wn2

EZnieU2

Łuki od Eis do a, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy niebudzące wąt­pli­wości łuki Wf (→Wa). Wcześniejsze początki łuków Wn1 mogą odtwarzać niedokładną notację [A], oznaczającą zapewne łuki o takim samym zakresie. Wersja Wn2 jest z pewnością dowolna. Alternatywna propozycja redakcji opiera się na założeniu możliwej rutynowej interpretacji końców łuków przez sztycharzy.
Podobnie w t. 294-297.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 67

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Tak jak w t. 41, w Wf (→Wa1) brakuje  przywracającego gis2 w ostatniej oktawie taktu. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3), dodając krzyżyki przy obu nutach tej oktawy. Taki sam zapis ma Wn, co również jest niemal na pewno adiustacją wydawcy – znaków tych nie ma bowiem w t. 274 i 300, które w [A] były oznaczone skrótowo jako powtórzenie t. 41 i 67, a co za tym idzie, nie mogły się od nich różnić.
W tekście głównym dodajemy jedynie niezbędny przy gis2.

Tak jak w t. 41, umieszczamy konieczny  podwyższający g2 na gis2, jak zrobiono to w Wn i Wa2 (→Wa3).  przy gis1 uznajemy za zbędny.

W całym Polonezie ten pasaż występuje 4 razy (t. 41, 67, 274 i 300). W Wf (→Wa1) za każdym razem widnieje oktawa zmniejszona gis1-g2. W Wn w t. 43 i 67 dodano niezbędny krzyżyk (razem z drugim, niepotrzebnym, przy gis1), ale w t. 274 i 300 nie ma żadnego z nich. To nasuwa podejrzenie, że znaku nie było już w [A] i [KF]. Znaki w Wn w t. 43 i 67 mogą być więc albo niekompletną adiustacją redaktorów niemieckich, albo niedokończoną poprawką Chopina, dodaną już po utworzeniu kopii przez Fontanę. W Wa2 (→Wa3) dodano 2 krzyżyki we wszystkich czterech miejscach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa