Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 61-64
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości łuki Wf (→Wa). Wcześniejsze początki łuków Wn1 mogą odtwarzać niedokładną notację [A], oznaczającą zapewne łuki o takim samym zakresie. Wersja Wn2 jest z pewnością dowolna. Alternatywna propozycja redakcji opiera się na założeniu możliwej rutynowej interpretacji końców łuków przez sztycharzy. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 62-64
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Kwestia, czy przygodne znaki chromatyczne drobnych nutek działają na nuty normalnej wielkości, nie była, jak się wydaje, jednoznacznie ustalona w czasach Chopina. W Wn i Wf przed dolną nutą akordu l.r. na 3. mierze t. 62 i 63, d, nie ma znaku chromatycznego, co przynajmniej teoretycznie może być mylące. Kasowniki dodano tylko w Wa – w Wa1 w t. 63, w Wa2 w t. 62. W Wf2 dodano niezbyt uzasadniony ostrzegawczy przed d2 w t. 63. Znak znajduje się także w Wa, w którym dodano jeszcze kilka innych kasowników ostrzegawczych – przed d2 w t. 62 i 64 oraz przed d1 w t. 63-64. W tekście głównym uwzględniamy tylko kasowniki przed d w t. 62-63. Kasowniki w tych miejscach uzupełniano także w analogicznych t. 295-297. Także i ten zestaw wydaje się mało uzasadniony (może oprócz w t. 62), zwłaszcza wobec braku przed d w t. 62. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf |
||||||||||
t. 107
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w analogicznych t. 31 i 57, łuk Wn, choć formalnie poprawny, jest najprawdopodobniej niedokładny i oznacza przednutkę i arpeggio (zapisane jako pionowy łuk). Brak łuku (arpeggia) w Wf (→Wa) to zapewne niedopatrzenie kopisty w [KF] lub sztycharza. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Arpeggio – pionowy łuk |
||||||||||
t. 119-121
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym proponujemy akcenty w postaci zapisanej w Wa. Rozwiązanie to łączy najpewniejsze elementy zapisu wersji Wn1 i Wf:
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń |
||||||||||
t. 131-139
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Kropki staccato pod nutami basowymi podajemy na podstawie Wn1, w ktorym nie ma ich jedynie w t. 135-136. Zdaniem redakcji, pozwala to z dużym prawdopodobieństwem uznać, że intencją Chopina było oznaczenie kropkami wszystkich tych nut. Wyraźnie wybrakowana wersja Wf (→Wa) to przypuszczalnie efekt kumulacji przeoczeń sztycharza Wf1 i wcześniejszych, w rękopiśmiennym podkładzie do tego wydania. Pominięcie w Wn2 znaków w t. 137-139 wydaje się być adiustacją. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »