mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 83-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuków l.r. w Wn1 i Wf (→Wa)

Łuki l.r. w Wn2

EZnieU1 zrobić cała strona
..

Dodanie łuków pod trzydziestodwójkami l.r., jak to zrobiono w Wn2 w całej tej części, jest racjonalne – partię l.r. należy tu niewątpliwie wykonywać taką samą artykulacją jak prawej. W tego typu jednorodnej fakturze Chopin jednak na ogół pozostawiał to domyślności wykonawców i w tekście głównym uzupełnień tych nie uwzględniamy. Podobny zabieg zastosowano w Wn2 także w odniesieniu do kropek staccato – patrz następna uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 83-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaków l.r. w Wn1 i Wf (→Wa)

Kropki staccato w Wn2

EZnieU (zrobione 83-84) cała strona = kropki pod ósemkami oprócz oktaw na początku taktów.
..

Tak jak w przypadku łuków – patrz poprzednia uwaga – kropki staccato dodane w Wn2 pod ósemkami l.r. z pewnością wskazują zamierzoną przez Chopina artykulację. W tego typu kontekstach Chopin z reguły nie dublował jednak oznaczeń.
Brak kropki pod A na 2. mierze t. 83 to zapewne niedopatrzenie adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 84-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W całej tej części (do t. 102), w Wn nad wszystkimi zapisanymi na dolnej pięciolinii ósemkami i szesnastkami pr.r. znajdują się kropki staccato i tę niebudzącą wątpliwości notację podajemy w tekście głównym. W Wf i Wa kropek jest mniej, co niewątpliwie jest skutkiem przeoczeń, najprawdopodobniej sztycharzy tych wydań – w Wf pominięto kropki na 2. mierze t. 89 i 91, a w Wa ponadto na początku t. 84 i na 2. mierze t. 93, 95 i 97.
Patrz też uwaga w t. 83.

 

mają  tekście głównym podajemy bezbłędną pod tym względem notację Wn.  t. 84-99 uzupełniamy wszystkie przypadkowo zapomniane kropki staccato – dwie w Wf, osiem w Wa i jedną w Wn.

W Wn2 w t. 83-102 wprowadzono dowolną adiustację, polegającą na dodaniu kropek staccato przy wszystkich niższych z oktaw ósemkach, poza tymi akcentowanymi, występującymi na 1. mierze taktu, a także poza jedną, na 2. mierze t. 99 – zapewne przeoczoną.

Ponadto w t. 84-99 w każde z wydań wkradły się przeoczenia kropek staccato. W Wf (→Wa) przeoczono kropki nad ósemkami na 2. mierze taktów 89 i 91. W Wa nie umieszczono kropek w tym samym miejscu taktów 93, 95 i 97, a regularność tych braków każe zastanawiać się, czy nie był to celowy zabieg. Trudno go jednak uzasadnić, szczególnie że w t. 99 schemat został złamany, ponieważ umieszczono już kropkę nad ósemką na 2. mierze, choć co ciekawe przeoczono w tym takcie dwie następne kropki. W Wa przeoczono też kropkę na 1. mierze taktu 84, a kropkę na 2. mierze tego taktu umieszczono za wysoko. W Wn2 przeoczono tylko kropkę w t. 99 na 2. mierze taktu. W Wf w t. 94 nad ósemką na 3. mierze taktu umieszczono omyłkowo 2 kropki staccato zamiast jednej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa

t. 87-88

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

2 kropki staccato w Wn

Wn nad a1 kropki w t. 87 i 88

Bez kropek w Wf (→Wa)

Wfa EZTU= chorągiewki
..

Ponieważ w Wn kropki staccato nad a1 pojawiają się tylko w tych dwóch taktach, jest to przypuszczalnie pomyłka sztycharza, który jeszcze tu nie zauważył, że od t. 87 niektóre ósemki już nie mają kropek. W tekście głównym podajemy konsekwentną artykulację Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 87-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Akcenty na dolnej pięciolinii w Wn

Wn 11 akcentów (t. 87-97) między rękami, na dolnej pięciolinii, jak w t. 83

Akcenty nad górną pięciolinią w Wf (→Wa)

Wfa TGTU=akcenty nad prawą ręką
..

Nie jest jasne, co spowodowało różnicę umiejsco­wienia akcentów pomiędzy Wn a Wf (→Wa). Każdą z wersji można podejrzewać o niezgod­ność z zapisem Chopina:

  • sztycharz Wn, widząc akcenty nad lasecz­kami oktaw pr.r., mógł je przenieść na stro­nę główek nutowch, co było dość czę­stym, rutynowym zabiegiem (większość tych akcentów umieszczona jest w Wn bliżej oktawy pr.r.);
  • kopista lub sztycharz Wf, widząc znaki na pięciolinii (pomiędzy oktawami obu rąk), mógł je przenieść na górę, by zapewnić im lepszą czytelność.

Oznacza to zarazem, że każda z tych pisowni może być autentyczna, a jeśli podkładem dla Wf był drugi autograf, to nawet obie. W tekście głównym podajemy notację naszego źródła podstawowego, czyli Wf. Za rozwiązaniem tym przemawiają również:

  • akcenty Wn przy powtórzeniu tej części z rozszerzonym ambitusem, umieszczone jednoznacznie nad oktawami pr.r. (Wn ma tam akcenty tylko w t. 119-121, nie osła­bia to jednak siły tego argumentu).
  • pojawienie się akcentów (w t. 87) wraz z oktawami a-a1, tworzącymi w całej tej części górną nutę pedałową, z reguły u Chopina akcentowaną, por. np. d2 w Andante spianato z op. 22, t. 55-62 lub c2 w Polonezie As op. 53, t. 143-151.

W tekście głównym umieszczamy akcenty nad górną pięciolinią, tak jak zrobiono to w Wf.

[a może to, co jest w pełnym opisie, dać tutaj? A może tu bez widocznych wariantów?]

Prawdopodobnie w [A] (→Wn) akcenty w t. 87-100 były umieszczone pomiędzy partami lewej i prawej ręki (na dolnej pięciolinii). Ponieważ mogą one odnosić się jedynie do oktawy a-a1, ze względów graficznych umieszczamy je nad górną pięciolinią, co zrobiono też w Wf. Nie można też wykluczyć, że podczas korekty Wf Chopin dodał akcenty pominięte omyłkowo przez Fontanę lub sztycharzy.

[przepisane z Twoich notatek, chociaż po słowach "oktawy a-a1" jest jeszcze nawias "(nuta pedałowa)", ale trzeba by go chyba trochę rozwinąć, a nie jestem pewna, czy dobrze to rozumiem. Chodzi o to, że ta dolna oktawa jest nutą pedałową?]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń