Dodanie łuków pod trzydziestodwójkami l.r., jak to zrobiono w Wn2 w całej tej części, jest racjonalne – partię l.r. należy tu niewątpliwie wykonywać taką samą artykulacją jak prawej. W tego typu jednorodnej fakturze Chopin jednak na ogół pozostawiał to domyślności wykonawców i w tekście głównym uzupełnień tych nie uwzględniamy. Podobny zabieg zastosowano w Wn2 także w odniesieniu do kropek staccato – patrz następna uwaga.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki