Wysokość
t. 269
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym pomijamy nutę h w akordzie na 4. ósemce taktu. Chopin usunął ją, korygując Wf, w analogicznym t. 36 i niemal na pewno zapomniał zrobić to także tutaj – repryza głównej części Poloneza nie była w rękopisach wypisana, co dowodzi, że Chopin nie przewidywał żadnych różnic między tymi fragmentami, zwłaszcza tak drobnych. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||||
t. 270
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w t. 37, akord z dodatkowym fis uważamy za wersję pierwotną lub pomyłkę w odczytaniu [A] przez sztycharza Wn1. Tak jak w t. 37, dodany w Wn dźwięk fis uznajemy za pomyłkę sztycharza. [Chociaż czy to nie jest podejrzane, że w dwóch miejscach się tak samo pomylił? W A ta część nie była przepisana, ale w Wn chyba nie wykorzystywali tej samej płyty, bo rozkład stron się nie zgodził. Ale może sobie przepisywał już ze swojego zrobionego, a nie z autografu? kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
|||||
t. 274
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Podobnie jak w t. 41 i 67, w większości źródeł brakuje przywracającego gis2 w ostatniej oktawie taktu. Błąd poprawiono tylko w Wa2 (→Wa3), dodając krzyżyki przy obu nutach tej oktawy. W tekście głównym dodajemy jedynie niezbędny przy gis2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
|||||
t. 274
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Zdaniem redakcji, wersja z d to efekt przeoczenia przez Chopina w [A] (→Wn,[KF]→Wf1). W tekście głównym uwzględniamy zatem dodany w Wf2 i Wa. Zgodnie z wyjaśnieniem w t. 41, w tekście głównym podążamy za wersją Wf2 (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf |
|||||
t. 275
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed oktawą D-d. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |