Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 155

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf (→Wa1) nie ma znaków ostrzegawczych przed 1. ósemką pr.r. Niedokładność poprawiono w Wa2 (→Wa3). Znaki występują także w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 172

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

h1 w Wn i Wa2 (→Wa3)

Wn, Wa2,3 TGTU=kaso

his1 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 puste

..

Brak w Wf  przywracającego h1 to niemal na pewno przeoczenie, o czym świadczy zgodny i bezbłędny tekst wszystkich źródeł w analogicznym t. 231 – fis1 a nie fisis1. Błąd powtórzono w Wa1, ale zauważono i poprawiono w Wa2 (→Wa3).

[ale pewnie bez widocznych wariantów...

W Wf w tym miejscu przeoczono  obniżający his1 na h1, co w połączeniu z partią l.r. dało współbrzmienie trzech oktaw i prymy zwiększonej. Ten oczywisty błąd wyłapano i poprawiono w Wa2 (→Wa3).]
LEWA jest w kluczu wiolinowym, więc powstaje akord zwiększony, który wcale nie byłby niemożliwy...

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 177

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed d2.
W Wa dodano znaki ostrzegawcze –  i  – przed tercją fis1-a1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 186-188

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuki od przed­nutek do gis1-h1 w Wn

Wn TGTU

Bez łuków w Wf1

Wf1 puste

Łuk od przednutek do E w t. 186 w Wf2 i Wa

Wf2, Wa 186: łuk w dół, do E w l.r., 188 puste

..

W całej środkowej części za każdym pojawieniem się tego tematu przednutki łączą się z melodią pr.r. (por. t. 129, 148-149, 206-208), toteż w tym miejscu podążamy za Wn, uznając wersję Wf2 i Wa za niezręczną adiustację.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf

t. 198

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez pedalizacji w Wn

 w Wf (→Wa1)

tylko Ped (bez nawiasu) z TGTU

    w Wa2 (→Wa3)

EZnieU

( ), wariantowa propozycja redakcji

..

Brak pedalizacji w tym takcie nie wydaje się być pomyłką Wn – typowy Chopinowski pedał har­moniczny nie jest tu niezbędny, gdyż wszystkie mające brzmieć nuty są trzymane palcami. W tej sytuacji samotny znak  w Wf (→Wa1) można rozmaicie interpretować, np. jako pomyłkę (szty­charza lub nawet Chopina w podkładzie do Wf lub korekcie Wf1) lub niedokładność (pominię­cie ). Znak  dodano w Wa2 (→Wa3) przez ana­lo­gię z podobnymi t. 139 i 159, co wobec odmien­nej sytuacji w omawianym takcie wcale nie musi być trafną adiustacją. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe, zestawione z wersji Wn i uzupeł­nionej wersji Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Brak znaku zdjęcia pedału