Zagadnienia : Adiustacje Fontany

t. 1-8

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W A (→KF) takty te są ponumerowane od 1 do 8. Cyfry te zostały następnie użyte do skrótowego oznaczenia t. 41-48. Fontana wykorzystał pierwsze dwie do oznaczenia w ten sposób także t. 9-10, co spowodowało pominięcie w Wn akcentów i przesunięcie cresc. z t. 10 do t. 11.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany

t. 21

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

 pod partią l.r. w A

! miniat: wycinek, 1. miara tylko dolna 5-linia z przyległościami.                     EZnieU = ff + kreska taktowa

 w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZTU

..

Zdaniem redakcji, umieszczenie w A wskazówki  pod dolną pięciolinią nie oznacza, że odnosi się ono tylko do l.r. Z tego względu w tekście głównym umieszczamy je na zwykłym miejscu, zgodnie zresztą z pozostałymi źródłami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany

t. 27-32

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W tych taktach Chopin konsekwentnie stawia w A (→Wf) znaki chromatyczne tylko przy dolnych nutach oktaw l.r. (lub wcale, jak w przypadku 2. ćwierćnuty w t. 27-28). Co więcej, w t. 32  obniżający cis1 na c1 jest w A skreślony! Fontana w KF dodał tylko 4 kasowniki dotyczące c1, natomiast Wn i Wa mają wszystkie potrzebne znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Skreślenia A , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 53-56

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Bez znaków w A (→WfWa)

! miniat: t. 53 i pierwszy akord 54, tylko dolna 5-linia, wycinek.            TGTU = bez kliszy

4 kropki staccato w KF

pod akordami w t. 53-56

Kropka w t. 53 w Wn

..

Trudno stwierdzić, czym kierował się Fontana, opatrując 4 kolejne akordy l.r. kropkami staccato, których nie ma w A. Jedną z możliwości jest mylna interpretacja notacji A – w t. 54-55 pod chorągiewkami ósemkowymi widać wystające końcówki laseczek akordów z charakterystycznymi, niewielkimi haczykami, wynikającymi ze spóźnionego oderwania pióra od papieru przy przenoszeniu ręki w miejsce pisania następnego elementu notacji. Haczyki te tworzą małe zgrubienia, które z dalszej odległości można wziąć właśnie za kropki. W Wn odtworzono tylko pierwszą z tych kropek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Fontany