A - Autograf
| Data: | 22 I 1839 |
| Tytuł: | 24 Préludes |
| Dedykacja: | Son ami J. C. Kessler |
Autograf czystopis wszystkich 24 preludiów, 22 I 1839 przesłany z Majorki Julianowi Fontanie do skopiowania. A służył za podkład dla pierwszego wydania francuskiego. Liczne skreślenia i poprawki, ale także znaczna liczba różnego rodzaju błędów i nieścisłości świadczą z jednej strony o starannym opracowaniu A przez Chopina, a z drugiej o wysiłku, jakiego od walczącego z chorobą kompozytora wymagało dopracowanie tak dużego rękopisu. Dokładniejsza charakterystyka A jako całości – patrz Preludium C nr 1.
W tym Preludium szczególnie liczne są niedokładności w notacji znaków chromatycznych. Nie jest to przy tym wynik jakiegoś wyjątkowego rozproszenia uwagi, przeciwnie, Chopin niewątpliwie sprawdzał zapis pod kątem poprawności, o czym świadczą skreślenia niepotrzebnych znaków, np. kasowników przed a2 w t. 1 czy przed g2 w t. 7, oraz znaki najprawdopodobniej wstawiane do już napisanego tekstu, np. kasowniki przed e2 w t. 3 czy przed h1 w t. 10. Zdarzały się jednak interwencje pomyłkowe, np. skreślenie 
przed ces3 w t. 8 lub 
przed f w t. 15. Najwięcej niedokładności wiąże się jednak z samowolnie przyjętą dla tego Preludium zasadą niestawiania znaków chromatycznych przed 2. i 8. trzydziestodwójką każdej ośmionutowej grupy, których wysokość Chopin uważał za zdefiniowaną przez poprzedzające je nuty głównej linii melodycznej. Podobna, choć mniej rygorystycznie przestrzegana "zasada" obowiązuje ósemki kończące figury l.r., jeśli wśród poprzedzających szesnastek występowała nuta położona oktawę wyżej (por. t. 3-4).
| Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
| Sygnatura: | Mus. 93 |
