Zagadnienia : Adiustacje Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 1-2
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W każdym z tych taktów Wf1 ma jako ostatnią ósemkę l.r. błędnie d zamiast cis. Błędy, spowodowane prawdopodobnie nieco niedokładnym zapisem tej nuty w t. 1 w A (t. 2 jest w rękopisach oznaczony jako powtórzenie t. 1), poprawiono w Wf2 (→Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||
t. 3-4
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Podobnie jak w partii pr.r. Chopin pomija w A znaki chromatyczne przy ósemkach kończących czteronutowe figury l.r., jeśli wypadają one oktawę niżej niż jedna z poprzednich szesnastek. W omawianych taktach notację tę powtórzono bez zmian w KF i Wf1. Oba potrzebne kasowniki – przed g w t. 3 i f w t. 4 – dodano w Wa i Wn2, natomiast w pozostałych wydaniach uzupełniono tylko po jednym znaku, w Wn1 w t. 3, a w Wf2 w t. 4. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf |
|||
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Odczytana dosłownie wersja A (→KF→Wn1), w której jako 4. trzydziestodwójka ostatniej miary taktu występuje ais1, jest najprawdopodobniej pomyłkowa, mimo że struktura interwałowa czterech wewnętrznych trzydziestodwójek (od 3. do 6. w ośmionutowej figurze) jest ściśle analogiczna do siedmiu poprzednich figur. Wskazuje na to szerszy kontekst tonalny tej frazy i całego Preludium – druga nuta z tych czterech nigdy nie jest alterowana, a tonacją, do której Chopin powraca w 2. połowie tego taktu jest fis-moll, a nie Fis-dur. Kasownik został dodany – zapewnie przez Fontanę – w Wf (→Wa), identyczne uzupełnienie wprowadzono również w Wn2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf |
|||
t. 5
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W A nie ma znaku chromatycznego przed pierwszą nutą 4. grupy trzydziestodwójek, którą należałoby w tej sytuacji odczytywać jako ais1. Porównanie z analogicznym t. 1 dowodzi pomyłki Chopina; również przed następnym a2 potwierdza a1 jako zamierzoną wysokość tej nuty. Kasownik dodano w KF i Wf (→Wa), nie ma go natomiast w Wn, co jest przypuszczalnie przeoczeniem sztycharza. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany |
|||
t. 8
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Inaczej niż w A, w Wf (→Wa) ostatnią figurę l.r. zapisano w kluczu wiolinowym, dzięki czemu nie trzeba było powtarzać bemoli przy 2. i 3. szesnastce. W Wf1 jednak błędnie odczytano przed fes1 jako , który zmienił tę nutę w f1. Pomyłkowy znak usunięto w Wf2 (→Wa). Zarówno ten błąd, jak i zmieniony układ graficzny odtwarzamy jedynie w transkrypcji graficznej ("transkrypcja"). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »