Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 5-13
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W tym Preludium Chopin z zasady nie stawiał znaków chromatycznych przed górnymi nutami łamanych oktaw – patrz t. 1-4. W omawianych taktach problem dotyczy kolejno:
Notację taką ma A (→KF,Wf), natomiast w Wa1, Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 17, 20, 21 i 22 z potrzebnych 23). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
|
t. 5
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W A nie ma znaku chromatycznego przed pierwszą nutą 4. grupy trzydziestodwójek, którą należałoby w tej sytuacji odczytywać jako ais1. Porównanie z analogicznym t. 1 dowodzi pomyłki Chopina; również przed następnym a2 potwierdza a1 jako zamierzoną wysokość tej nuty. Kasownik dodano w KF i Wf (→Wa), nie ma go natomiast w Wn, co jest przypuszczalnie przeoczeniem sztycharza. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany |
|
t. 6
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Jako ostatnią nutę 1. połowy taktu wszystkie źródła mają a2; tak samo w analogicznym t. 20. Ponieważ są to jedyne miejsca, w których ostatnie dwie trzydziestodwójki podstawowej figury Preludium nie tworzą interwału oktawy, nasuwa się podejrzenie błędu Chopina, np. tzw. tercjowego. Przeciw ewentualnej pomyłce przemawiają jednak następujące argumenty:
Zdaniem redakcji powyższe argumenty wykluczają możliwość pomyłki w omawianej sytuacji, a spotykane w niektórych późniejszych wydaniach fis2 zamiast a2 jest z pewnością błędne. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne |
|
t. 6-13
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Podobnie jak w t. 3-4, Chopin z reguły pomija w A znaki chromatyczne przy basowych ósemkach, jeśli wpisane były oktawę wyżej przy jednej z poprzedzających szesnastek. W omawianych taktach dotyczy to f w t. 6, c1 i b w t. 7, g i ges w t. 8, f w t. 9 i 11, B i G w t. 11, B w t. 12 i Ges w t. 13. Notację tę powtórzono dosłownie w Wf i niemal bez zmian w KF (dodany tylko B w t. 11). W innych wydaniach dodano większość potrzebnych znaków – w Wa1 wszystkie oprócz Ges w t. 13, a w Wn1 wszystkie oprócz kasowników f w t. 6 i G w t. 11 (w Wn2 uzupełniono pierwszy z nich). Jedynie Wa2 ma w pełni poprawną notację. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
|
t. 6
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed fis2. Zachowujemy też występujący we wszystkich źródłach ostrzegawczy przed d1 w partii l.r. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »