Ozdobniki
t. 11-19
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
Zarówno w t. 11, jak i 19 przednutki w A (→Wf→Wa) są nieprzekreślone, a w KF (→Wn) – przekreślone. Jest to niedokładność często popełniana przez Fontanę-kopistę, w tym wypadku niemal na pewno sprzeczna z intencją Chopina. Chopinowskie wpisy w WfD utożsamiają bowiem przednutkę i ćwierćnutę z dwiema ósemkami, co można uważać za jedną z możliwości wykonania tych motywów. Redakcja zaleca nieco krótszą przednutkę, co można zapisać jako . Warianty wynikające z powyższych różnic zapisu podajemy w uwagach do t. 10-11 i 18-19. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Przednutki nieprzekreślone , Adiustacje Fontany |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
Wpis w WfJ jest jako całość trudny do interpretacji. Część zapisana na pięciolinii tworzy dość wyraźną, drobną, przekreśloną ósemkę fis1 lub g1. Kontekst przemawia zdecydowanie za fis1 – powtórzenie nuty w formie przednutki, poprzedzającej większy interwał w górę (najczęściej oktawę), spotykamy niejednokrotnie w utworach Chopina, por. np. Polonez Es op. 22, t. 56, Bolero a op. 19, t. 160 czy Scherzo b op. 31, t. 302. Przednutka w takim kontekście na ogół ułatwia wykonanie, umożliwiając zmianę palca, w omawianym miejscu Preludium z 3 na 1 lub 2. Wersję z przednutką można traktować jako wariant równorzędny w stosunku do tekstu głównego. Jeśli chodzi o znaki dopisane pod pięciolinią, to można w nich widzieć np. ukośny krzyż (często spotykany w egzemplarzach lekcyjnych), mocno pochylone , ewentualnie jedynkę (1. palec na dopisanej przednutce) i łuk. Ta ostatnia interpretacja wydaje się nam najbardziej prawdopodobna, toteż włączamy ją do transkrypcji tekstu WfJ. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfJ |
|||||
t. 16
|
Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll
..
Pionowa kreseczka w symbolu użytym przez Chopina na oznaczenie obiegnika oznacza podwyższenie dolnej nuty ozdobnika (por. Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 7). Ponieważ w obiegnikach nie używa się zwiększonych sekund, jest niemal pewne, że Chopin nie miał na myśli formalnego podwyższenia g1 na gis1, lecz chciał zaznaczyć, że dolna nuta wypada w odległości małej, a nie wielkiej sekundy, co daje gisis1 jako zamierzoną nutę. W Wf (→Wa) i w Wn ani nie odtworzono dokładnie Chopinowskiego symbolu, ani nie zaznaczono podwyższenia dolnej nuty. W tekście głównym odtwarzamy zapis Chopinowski we współcześnie stosowanej formie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Obiegnik |