Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 28-46

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

..

Wa1 ma błędne znaki przykluczowe w t. 28-49 – 6 krzyżyków na górnej pięciolinii w t. 28-49 (4 linijki tekstu) i 5 krzyżyków na dolnej pięciolinii w t. 28-43 (3 linijki). Tę zdumiewającą pomyłkę poprawiono w Wa2. Co ciekawe, w całym tym fragmencie dodatkowe krzyżyki zmieniają wysokość tylko trzech nut – e1 na eis1 w połowie t. 38 oraz na początku t. 40 i 41.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 30

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

..

Jako 1. ćwierćnutę l.r. Wn1 ma oktawę E-e. Typowy błąd tercjowy poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 31-32

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

..

T. 31 wypada w A na końcu strony, a łuk l.r. (prawej też) wyraźnie sugeruje kontynuację. Jednak na nowej stronie, w t. 32, łuk rozpoczyna się dopiero od 1. ćwierćnuty. Przyjmujemy, że niedokładny jest ten drugi łuk, zwłaszcza że ewentualne rozdzielenie łuków miałoby w tym miejscu raczej symboliczne znaczenie – podział wypada na przetrzymanej nucie. Tak samo zinterpretowano to zresztą zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 33

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Cis-cis w A (→KFWn1, →WfWa)

!!!   miniat: od 2. miary 33 do 2. miary 34, tylko dolna 5-linia, wycinek                  EZnieU

E-cis w WfD, WfJ, WfS i Wn2 (→Wn3)

..

Opublikowana wersja ostatniej ćwierćnuty l.r., oktawa Cis-cis, jest już najprawdopodobniej efektem poprawki, co pokazuje sposób jej zapisania w A – dolna nuta znajduje się na tej samej wysokości, co 3 nuty w t. 32-34 (a także linie dodane trzech nut Dis), a umieszczona nad nią linia dodana różni się grubością od sąsiednich, co wskazuje na jej późniejsze dopisanie. Pierwotnie była to więc seksta E-cis. W tej sytuacji, dokonaną we wszystkich trzech noszących ślady opracowywania egzemplarzach lekcyjnych – WfD, WfJ i WfS – poprawkę zmieniającą oktawę z powrotem na sekstę traktujemy jako prawdopodobnie ostateczną decyzję Chopina, podjętą po wielokrotnych zapewne próbach.
Pojawienie się w Wn2 wersji przekazanej przez Chopina jego uczniom mogłoby wskazywać na kontakt wydawcy z osobą z kręgu Chopina, znającą tę poprawkę – wydaje się mało prawdopodobne, by adiustator wprowadził taką właśnie zmianę, nie mając do tego żadnych przesłanek źródłowych. Być może jednak oktawę uznano za pomyłkę, gdyż w całej tej frazie wszystkim pozostałym nutom cis górnego głosu towarzyszy E w dolnym.
Podobnie w t. 49.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Poprawki A , Wahania Chopina , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfJ

t. 34

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Znak wpisany do WfS w t. 50

!!!   miniat: odpowiedni wycinek t. 50.          TGTU

Bez palcowania lekcyjnego

..

W tekście głównym uwzględniamy tu wskazówkę wpisaną w WfS, zapewne przez Chopina, w identycznym t. 50 – por. Ogólne Zasady Redakcyjnep. 17.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne