Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 1-3
|
Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll
..
Dwugłosowy zapis partii l.r., w którym wyodrębniony jest powtarzający się motyw H-Ais-H-G, został wprowadzony już w As i zachowany w A (→KF→Wn). W przeciwieństwie do As, w którym wszystkie 3 takty są tak zapisane (z użyciem skrótów), w wersji przygotowanej do druku Chopin zapisał w ten sposób tylko 2 pierwsze takty, które należy niewątpliwie traktować jako wzorzec dla następnych, zanotowanych już w uproszczony sposób. Przyjęcie w Wf (→Wa) tej uproszczonej pisowni już w t. 1-2 to niemal na pewno dowolność sztycharza, który nie dostrzegłszy możliwości zastosowania układu wiązań użytego w Wn i w naszym tekście (merytorycznie równoważnego notacji Chopinowskiej), uznał zapis autentyczny za niemożliwy do odtworzenia w druku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wf |
|||||||||||||||||
t. 11-12
|
Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll
..
Poprawki i skreślenia widoczne w A ukazują zmiany zarówno zakresu, jak i umiejscowienia widełek w tym miejscu (w As nie ma żadnych znaków dynamicznych). Pierwotny znak, wpisany pomiędzy pięcioliniami, rozpoczynał się między 6. a 7. ósemką t. 10, co Chopin zmienił, przesuwając początek pod ostatnią ósemkę tego taktu. Ostatecznie obie wersje zostały skreślone, a nowe widełki wpisane nad partią pr.r., co podajemy w tekście głównym. Mimo iż nowo wpisany znak zaczyna się pod koniec t. 10, zarówno w KF (→Wn), jak i Wf2 (→Wa) rozpoczęto go dopiero w t. 11 – zmiany te z pewnością nie pochodzą od Chopina, który po ukończeniu A nie brał bezpośredniego udziału w publikacji Preludiów. Najdłuższy znak KGS to zapewne dowolna interpretacja widełek Wf2 przez kopistkę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Poprawki A , Skreślenia A , Adiustacje Wf , Niedokładności KF |