Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 34

Fermata nad górną pięciolinią w A (→KFWn)

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, wycinek.                   Tu bez kliszy 

Dwie fermaty w Wf (→Wa)

TGTU = dolna fermata

W tekście głównym uwzględniamy adiustację Wf (→Wa), gdyż nie ulega wątpliwości, że akordy część akordu przypadająca na l.r. ma wybrzmiewać tyle samo co ta przypadająca na pr.r. Chopin nie był pod tym względem konsekwentny czasem pisał jedną, czasem dwie fermaty, co w podobnych kontekstach nie wpływa na wykonanie (por. np. Preludia nr 1-3 z jedną fermatą, ale nr 4 i 8 – z dwiema). W tekście głównym pisownię z jedną fermatą zachowujemy tylko wtedy, gdy cały akord zapisany jest na jednej pięciolinii, jak np. w Preludium a nr 2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.