Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 495-515
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W całym tym fragmencie (do t. 515) akcenty pod półnutami dolnego głosu pr.r. mają różne długości, nie są też jednoznaczne, jeśli chodzi o kształt. W rezultacie ustalenie, czy w danym takcie Chopin miał na myśli akcent długi, czy krótki, jest bardzo problematyczne. Przyjmujemy, że są to akcenty długie, gdyż:
Podobnie jak w t. 311-333, pozostałe źródła nie zawierają śladów Chopinowskiej ingerencji w tej materii. Różnice wielkości znaków w KF są minimalne, tak iż przyjmujemy – zgodnie z Wn – że są to krótkie akcenty. Fontana pominął przy tym znaki w t. 505 i 507, co uzupełniono w Wn2 (→Wn3). W Wf długość akcentów ustalamy, przyrównując je do niewątpliwie krótkich akcentów l.r. Daje to krótkie akcenty jedynie w t. 501, 503 i 505. Czy różnice te były zamierzone przez sztycharza, nie jest pewne, gdyż użycie dłuższych lub krótszych znaków nie jest ani muzycznie konsekwentne, ani odpowiadające różnicom w A. Wa ma krótkie akcenty wszędzie z wyjątkiem t. 515, w którym znak jest wyraźnie większy. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności KF |
||||||||||||
t. 495-503
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Gdy w basie występuje septyma akordu dominantowego, Chopin opatruje ją w A akcentem długim (t. 495 i 503). Znaki zostały pominięte przez Fontanę w KF (→Wn1), natomiast w Wf (→Wa) odtworzono je jako krótkie. Krótkie akcenty dodano w Wn2 (→Wn3), słusznie podejrzewając niedokładność pisowni KF i Wn1. Szczególną rolę tych właśnie nut podkreśla także łuk łączący każdą z nich z podstawą basową w następnym takcie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy KF |
||||||||||||
t. 504-507
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Trzy z czterech akcentów l.r. w tych taktach są w A dłuższe od innych, niewątpliwie krótkich akcentów (choć nie tak długie jak ten w t. 503). Pozostałe źródła mają tylko krótkie akcenty, przy czym w KF brak ostatniego, a w Wn1 dwóch ostatnich. Jako wersję A podajemy odczyt dosłowny, z trzema akcentami długimi. W tekście głównym przyjmujemy jednak krótkie akcenty, gdyż Chopin wskazał umiejscowieniem akcentu – pod lub nad nutami – czy odnosi się on do ćwierćnuty (nad, krótki akcent), czy półnuty (pod, długi), a omawiane akcenty wpisane są nad nutami. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KF |
||||||||||||
t. 589-590
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Zgodnie z analizą Chopinowskich znaków lub w tej i analogicznych parach taktów (patrz t. 6-7), w tekście głównym podajemy uśrednione, mniej więcej jednotaktowe widełki . Wszystkie widełki, niezależnie od ich faktycznej długości, mają tu zdaniem redakcji znaczenie akcentów długich. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
||||||||||||
t. 776-778
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Akcenty w t. 776 i 778 są w A wyraźnie dłuższe niż trzy poprzednie, czego nie odtworzono w Wa i Wn. Ponadto w Wa w t. 778, a w Wn2 (→Wn3) w obu taktach przydzielono osobne akcenty każdej z rąk. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »