Zagadnienia : Niedokładności KF

t. 462

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, wycinek.                EZTU

Krótki akcent w KF (→Wn)

EZnieU

..

Kształt akcentu w A sugeruje, że jest to akcent długi. Jest to jeszcze wyraźniejsze w podobnym t. 470. W KF (→Wn) odtworzono oba znaki jako zwykłe, krótkie akcenty. Biorąc pod uwagę, jak dokładnie Chopin sprawdzał KF, brak poprawek w tych miejscach i wielu innych tego typu sytuacjach może oznaczać, że rodzaj użytego akcentu nie zawsze był dla Chopina sprawą priorytetową. Występującą w źródle podstawowym wersję z krótkim akcentem uważamy więc za dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności KF

t. 470

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, wycinek.                EZTU

Krótki akcent w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU

..

Znak w A ma wszelkie cechy akcentu długiego. Mimo to, zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odtworzono go jako zwykły, krótki akcent, co zdaniem redakcji można traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 495-515

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

11 akcentów długich w A (interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: nic.             EZTU Akc pr.r. długie

9 krótkich akcentów w KF (→Wn1)

EZnieU Akc pr.r. krótkie oprócz t. 505 i 507, gdzie nic

8 akcentów długich i 3 krótkie w Wf

EZTU Akc pr.r. długie oprócz 501, 503 i 505, w których EZnieU Akc pr.r. krótkie

10 krótkich akcentów i 1 długi w Wa

krótki 515

11 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

EZnieU Akc pr.r. krótkie

..

W całym tym fragmencie (do t. 515) akcenty pod półnutami dolnego głosu pr.r. mają różne długoś­ci, nie są też jednoznaczne, jeśli chodzi o kształt. W rezultacie ustalenie, czy w danym takcie Chopin miał na myśli akcent długi, czy krótki, jest bardzo problematyczne. Przyjmujemy, że są to akcenty długie, gdyż:

  • półnuty te są częścią motywu powtarza­nego jako ostinato, nie ma więc powodu, by je różnicować;
  • nawet najkrótsze z nich (t. 499, 507 i 515) są wyraźnie dłuższe od wszystkich akcentów l.r., niewątpliwie krótkich (t. 493-494, 496-502 i 508-515).

Podobnie jak w t. 311-333, pozostałe źródła nie zawierają śladów Chopinowskiej ingerencji w tej materii. Różnice wielkości znaków w KF są mini­malne, tak iż przyjmujemy – zgodnie z Wn – że są to krótkie akcenty. Fontana pominął przy tym znaki w t. 505 i 507, co uzupełniono w Wn2 (→Wn3). W Wf długość akcentów ustalamy, przyrównując je do niewątpliwie krótkich akcen­tów l.r. Daje to krótkie akcenty jedynie w t. 501, 503 i 505. Czy różnice te były zamierzone przez sztycharza, nie jest pewne, gdyż użycie dłuż­szych lub krótszych znaków nie jest ani muzycz­nie konsekwentne, ani odpowiadające różnicom w AWa ma krótkie akcenty wszędzie z wyjąt­kiem t. 515, w którym znak jest wyraźnie większy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności KF

t. 508-515

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

4 łuki 6-nutowe w A (interpretacja kontekstowa→WfWa)

!!!   miniat: Corel, tylko górna 5-linia, ósemki i półnuta508-9,                       EZTU = 4 łuki

2 łuki 5-nutowe i 1 dłuższy w KF

kolejno EZnieU, EZTU, nic, EZnieU

3 łuki 5-nutowe i 1 dłuższy w Wn1

tr = kolejno EZnieU, EZTU, EZnieU1, EZnieU;   red = jak tr, tylko EZnieU jako 3. łuk

4 łuki 5-nutowe w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

..

Łuk A w t. 508 na tyle wyraźnie wskazuje półnutę es2 w następnym takcie, że można go zdaniem redakcji uznać za 6-nutowy. Tak też zinterpretowano go w Wf (→Wa). Podobny łuk w KF uważamy jednak za krótszy, 5-nutowy, gdyż rozpoczynająca t. 509 półnuta zapisana jest w sporej odległości od kreski taktowej i nie wydaje się być związana z tym łukiem. Interpretacji tej odpowiada 5-nutowy łuk w Wn. Pozostałe 3 łuki w A (t. 510-511, 512-513 i 514-515) są niewątpliwie 6-nutowe, co również odtworzono poprawnie w Wn (→Wa), a niedokładnie i z błędem – brak łuku w t. 512-513 – w KF. W Wn1 powtórzono zapis KF, dodając pominięty łuk (uzupełnienie jest zresztą niestaranne, gdyż odczytany dosłownie łuk rozpoczyna się od przetrzymanej ćwierćnuty es2 na początku taktu). W Wn2 (→Wn3) łuki ostatecznie ujednolicono, tak iż wszystkie obejmują jedynie ósemki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności KF

t. 521

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

 w A i Wn

!!!   miniat: wycinek, te 4 ćwierćnuty, tyle pięciolinii ile trzeba :)                       EZnieU = widły pod

Krótsze  w KF

EZnieU1

 w t. 521 w Wf (→Wa)

EZnieU2

Akcent długi w WfD

EZTU

..

Zdaniem redakcji, umiejscowienie w A widełek  pod akordami l.r. zostało wymuszone przez brak miejsca nad – ze względu na zapis najwyższych nut akordów na górnej pięciolinii, znak musiałby się znaleźć w miejscu, gdzie prawdopodobnie był już łuk i pauzy pr.r. Potwierdza to wpis lekcyjny w WfD, który w związku z tym uważamy za najdokładniejszy wyraz intencji Chopina. Widełki A odtworzono niedokładnie zarówno w KF, jak i Wf. Natomiast wersja Wn jest na tyle bliska zapisowi A, że traktujemy je jako jednakowe.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności KF