


- « Poprzednia
- 1
- …
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- …
- 114
- Następna »
t. 420
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Brak kropek staccato w 2. połowie taktu to ostatnia z kilku błędów i niedokładności popełnionych w Wf w tym takcie. Znaki uzupełniono w pozostałych wydaniach, jednak tylko w Wa i Wn3 dodano znaki zgodne z partią pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||
t. 421
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Ostrzegawczy kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||
t. 424
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
W tekście głównym rozpoczynamy łuki od 1. szesnastki taktu, gdyż pierwsze dwie szesnastki znajdują się pod jednym łukiem w trzech pozostałych analogicznych miejscach drugiego wystąpienia tego tematu (t. 416, 432 i 446). Znamienna jest zwłaszcza notacja w t. 415-416, podkreślająca łączność przetrzymanej ósemki z następującymi szesnastkami, co ma szczególne znaczenie, gdy cała fraza rozpoczyna się od dwóch ósemek staccato. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||||
t. 428
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Porównanie z analogicznymi t. 176, 184 i 420 sugeruje przeoczenie 2 lub 4 kropek staccato w [A] lub Wf. W tekście głównym uzupełniamy kropki tylko pod ostatnią ósemką obu rąk, na wzór t. 176 i 184, w których tak jak tu, łuki dochodzą do ósemki w połowie taktu. Uzupełnienia w Wn nawiązują do t. 420, przy czym w Wn3 odpowiednio zmieniono także łuki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||
t. 429
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Zniekształcająca postęp basu (realizowany przez wiolonczele i kontrabasy) wersja Wn1 (→Wn2) jest z pewnością błędna. Ślady korekty widoczne w Wf dowodzą jednak, że błąd popełnił sztycharz tego wydania, po czym jednak w Wn1 nutę zadiustowano przez dodanie przeoczonego rzekomo kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- …
- 114
- Następna »