Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 110

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wn3 dodano dowolnie łuk nad dwiema pierwszymi szesnastkami 2. połowy taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 114

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. i 3. ósemka, tylko górna 5-linia.           Tu pusta klisza 

2 łuki w Wn3

EZnieU

..

Łuki w Wn3 to dowolny dodatek adiustacji, zapewne pod wpływem łuków łączących następną parę ósemek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 115

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf (→Wa)

!!!   miniat: te 3 akordy, tylko górna 5-linia.                 Tu pusta klisza 

Łuk Wn

EZnieU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1 (w nawiasie)

..

Łuk dodany w Wn, choć najprawdopodobniej nieautentyczny, jest jednak uzasadniony – identyczny motyw w następnym takcie jest objęty łukiem, trzynutowy łuk figuruje również w obu partiach skrzypiec Wfork (→Wnork). W tekście głównym nie ingerujemy w zapis Wf (→Wa), ale alternatywnie proponujemy łuk o takim zakresie. Kwestię umiejscowienia łuków omawiamy w następnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 115-118

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

2 łuki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 115, cały 116 i 1. ósemka 117, tylko górna 5-linia.                  tu łuki jak TGTU, tylko dołem (jak EZnieU w t. 115)

3 łuki w Wn1 (→Wn2)

Kropki i łuki w Wn3

od a1-h1-gis2 w t. 115, kolejno pod nutami:  3 kropki, łuk 3 nuty, 3 kropki, łuk 3 nuty, 3 kropki

2 łuki proponowane przez redakcję

TGTU

3 łuki (alternatywna propozycja redakcji)

3 łuki po 3 nuty nad nutami + 1. kropka 118 EZTU

..

Można mieć wątpliwości, czy łuki Wf (→Wa) wiernie oddają zamysł Chopina – dziwi przede wszystkim połączenie dwóch trzynutowych motywów w t. 116-117, za niedokładność można również uważać brak łuków w t. 117 (i 115). Zastrzeżenia te potwierdza jasna notacja Wfork (→Wnork), w którym wszystkie wspomniane motywy są konsekwentnie wydzielone łukami w obu partiach skrzypiec. Być może na tej podstawie w Wn1 (→Wn2) rozdzielono łuk w t. 116-117. Zdaniem redakcji, jest też bardzo prawdopodobne, że łuki Chopinowskie – niezależnie od ich liczby i zakresu – zapisane były nad nutami, gdyż główną linię melodyczną tworzą najwyższe dźwięki akordów. Przenoszenie oznaczeń – łuków, kropek, akcentów – na stronę główek nutowych, co uważano za właściwe umiejscowienie, było często stosowane w wydaniach Chopinowskich. W tekście głównym podajemy zatem łuki Wf przeniesione nad pięciolinię, a jako alternatywną propozycję podajemy – również przeniesione – łuki Wn1 (→Wn2).

Wersja Wn3, radykalnie zmieniająca tekst Wf (→Wn1Wn2), jest całkowicie dowolna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 120-122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk do końca t. 121 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa 121 + ósemka 122, tylko górna 5-linia.                         TGTU

Łuk do t. 122 w Wn3

EZnieU

..

Dłuższy łuk Wn3 odpowiada zakresem łukowi, jaki w następnym pasażu (t. 124-126) ma Wf. Ponieważ wspomniany łuk Wf, jako dodany prawdopodobnie w ostatniej fazie korekt, wydaje się bardziej wiarygodny, niewykluczone, że wersja Wn3 może odpowiadać intencji kompozytora. Można ją zatem traktować jako wariant niepewnej autentyczności. W tego typu kontekście obie wersje oznaczają praktycznie to samo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn