Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 58

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez znaku w Wn3

..

Tak jak w poprzednim takcie, za brak  w Wn3 odpowiada prawdopodobnie nieuwaga sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 64

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                  Tu pusta klisza 

Akcenty proponowane przez redakcję

TGTU

..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentów na wzór podobnych motywów w następnych taktach. Intencję jednolitego akcentowania całego pochodu potwierdzają akcenty w analogicznym t. 292.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 68-70

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ta co w sąsiedniej adnotacji.           Tu pusta klisza 

Kropki staccato w Wn3

nad parami ósemek (3 x 2 kropki)

..

Kropki staccato nad ósemkami pr.r. w drugich połowach tych taktów to dowolna adiustacja Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 68-70

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

> i  w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                    krótki akcent 68 i widły EZnieU w t. 70

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU

..

Zdaniem redakcji, znaki dynamiczne w t. 68 i 70, choć w źródłach wyraźnie różnej długości, należy ze względu na podobieństwo tych taktów interpretować jednakowo. Znakiem, który bywał odtwarzany w podobny sposób, jest akcent długi i takie akcenty podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 72-73

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Odwrócony akcent długi w t. 72 w Wf

!!!   miniat: t. 72-73, tylko górna 5-linia – na wzór war_66                     EZnieU = akc. dł. odwrócony w 72

​​​​​​​ w t. 72 w Wn1 (→Wn2)

EZnieU2 tylko 72

2 odwrócone akcenty w Wa

EZnieU1 

​​​​​​​ w t. 73 w Wn3

EZnieU2 tylko 73

2 akcenty proponowane przez redakcję

EZTU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU3

..

Odwrócony akcent w Wf (→Wa) to prawdopodobnie błąd sztycharza, na co wskazuje zwykły akcent w analogicznym t. 300. W tekście głównym podajemy więc akcent w tym i następnym takcie, tak jak to Chopin oznaczył w t. 300-301. Inna możliwość to niedokładne umiejscowienie widełek ​​​​​​​ w 1. połowie taktu – widełki takie znajdują się (w t. 72 i 73) w partii I klarnetu Wfork (→Wnork). Interpretacja znaku w Wn1 (→Wn2), graficznie bliska wersji Wf, jest jednak sprzeczna z realnym brzmieniem orkiestry, w której najpełniejszą obsadę ma akord w połowie taktu. Niezgodność tę próbowano złagodzić w Wn3, przenosząc znak do t. 73, gdzie stanowi jakby wstęp do autentycznego cresc. w t. 74.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku