mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 477

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.           krótki zamiast długiego

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

Tak jak w t. 473, w tekście głównym proponujemy akcent długi, podejrzewając niedokładne odtworzenie Chopinowskiego znaku w [A].

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 480-481

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Klinik w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. połowa 480 + 1. ósemka 481, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                 Tu tylko klinik nad H 480 (EZnieU tylko 480)

2 kliniki w Wn

EZnieU 480-481

3 kropki proponowane przez redakcję

EZTU
..

Oznaczenia artykulacji pierwszych trzech ósemek tego odcinka są w Wf (→Wa) najprawdopodobniej niedokładne. Uzupełnienie wprowadzone w Wn, lokalnie uzasadnione, przy spojrzeniu na całość rozpoczynającego się tu ośmiotaktu, wydaje się nietrafne, chociażby ze względu na brak znaku staccato nad ostatnią ósemką t. 480. W tekście głównym ujednolicamy oznaczenia z dalszą częścią tego fragmentu, w której wszystkie ósemki opatrzone są konsekwentnie kropkami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki

t. 483

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

w Wf (→Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.              EZnieU

​​​​​​​ w Wn1 (→Wn2)

Krótkie akcenty w Wn3

dokładnie jak w t. 487

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Porównanie z analogicznym t. 487 dowodzi, że dwa znaki ​​​​​​​ mają charakter akcentów, toteż w tekście głównym nadajemy im formę akcentów długich. W Wn3 wprowadzono bardziej radykalną zmianę, wprowadzając tu krótkie akcenty, dokładnie jak w t. 487.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 505-508

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Akcent długi w Wf

!!!   miniat: nic.               EZnieU

 w Wn i Wa

EZnieU1

Krótki akcent proponowany przez redakcję

TGTU
..

Znak pod 2. triolą ma postać akcentu długiego lub krótkiego diminuendo i obie te interpretacje można uznać za uzasadnione. Po analizie znaków we wszystkich trzech analogicznych taktach (t. 504-505 i 508) do tekstu głównego przyjmujemy jednak krótki akcent na wzór t. 504.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 508

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Akcenty długie w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co w następnym takcie.               Tu 3 akcenty długie = EZnieU

3  w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

3 krótkie akcenty w Wn3

EZTU
..

Trzy znaki mają w większości wydań postać akcentów długich lub krótkich diminuend. Rozróżnienie ich w tym kontekście jest zresztą niełatwe i przyjęta przez nas kwalifikacja nie może być uważana za definitywną. W tekście głównym przychylamy się do interpretacji zastosowanej w Wn3, uważając notację analogicznego t. 504 za dokładniejszą.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn