|
Akcent długi w Wf !!! miniat: nic. EZnieU |
|
|
EZnieU1 |
|
|
Krótki akcent proponowany przez redakcję TGTU |
w Znaki dynamiczne w t. 504-505 i 508-509 nastręczają pewnych problemów interpretacyjnych – część z nich to niemal na pewno zwykłe, krótkie akcenty (t. 504 i 2. połowa t. 505), w pozostałych można widzieć akcenty długie lub diminuenda. Rozróżnienie między tymi dwoma rodzajami oznaczeń bywa trudne, zwłaszcza, gdy nie zachował się autograf. Kwalifikując poszczególne znaki do jednej lub drugiej grupy, w każdym ze źródeł braliśmy pod uwagę długość znaków i ich położenie względem nut:
- w Wf trzy znaki w t. 508 interpretujemy jako akcenty długie ze względu na ich umiejscowienie – znaki zaczynają się nieco przed pierwszą nutą trioli i nie dochodzą do jej końca. Tak samo odczytujemy pierwszy znak w t. 505, bardzo podobny do drugiego w t. 508;
- w Wn1 (→Wn2) znaki przesunięto i wydłużono, tak iż wszystkie oddajemy jako krótkie diminuenda;
- w Wa za diminuendo uznajemy tylko znak w t. 505, dłuższy od tych w t. 508;
- w Wn3 notacja jest jednoznaczna – diminuendo w t. 505 i trzy krótkie akcenty w t. 508.
W tekście głównym ujednolicamy wszystkie omawiane znaki do postaci akcentów krótkich ze względu na podobieństwo kontekstu i statystyczną przewagę krótkich akcentów, zwłaszcza w dokładniej oznaczonych t. 504-505. Brak oznaczeń w t. 509 uważamy za niedopatrzenie i w tekście głównym proponujemy znaki takie, jakie przyjęliśmy w analogicznym t. 505.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki