Wn2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 54

2 łuki w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 1. pół taktu i 3 32-ki, tylko górna 5-linia, bez określeń.                EZTU (razem z leggieriss.)

3 łuki w Wn3

EZnieU (razem z leggierissimo)

Zmiana łukowania w Wn3 to charakterystyczny przykład rutynowej adiustacji – osobny łuk dla 2. miary taktu przypomina raczej smyczkowanie niż gest pianistyczny.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.