Zagadnienia : Błędy Wn

t. 82

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Jako 2. ósemkę Wn1 (→Wn2) ma błędnie fis zamiast dis. Pomyłkę sprostowano w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 85

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

4+3 w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: te 7 nut, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.           tu EZTU bez trioli = nuta, belka i łuk l.r.

5+2 w Wn1 (→Wn2)

EZnieU = beleczka pr.r. + lewa

Uzupełniona wersja Wf

EZTU (z triolą)

..

Nic nie przemawia za autentycznością rytmu Wn1 (→Wn2). Bardzo prawdopodobny błąd poprawiono w Wn3, przywracając wersję Wf (→Wa). (NB. ślady widoczne w Wf sugerują, że błąd ten mógł być popełniony jeszcze w Wf i skorygowany tam w ostatniej fazie korekt.)
W tekście głównym doprecyzowujemy rytm, dodając oznaczenie trioli.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 90

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.       TGTU

Bez znaku w Wn

..

Brak widełek  to przypuszczalnie przeoczenie sztycharza Wn. Możliwe też, że Chopin dodał znak w ostatniej fazie korekt Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 93

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis2 w akordzie w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez łuku i wideł.           TGTU

h1 w Wn1 (→Wn2)

..

Wersja Wn1 (→Wn2) jest najprawdopodobniej błędna – nawet gdyby przyjąć, że Chopin brał udział w przygotowaniu Wn1, użycie h1 w tym kontekście wymagałoby ostrzegawczego . Jako błąd potraktowano to w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (odczyt dosłowny) i Wa3

jak na miniaturze.   Belka szesnastkowa od początku wiązania

Wn1 (→Wn2), interpretacja kontekstowa (możliwa interpretacja Wf)

Wa1 (→Wa2) – prawdopodobna interpretacja Wf

TGTU

Wn3, interpretacja kontekstowa

..

Zapis rytmiczny 1. połowy taktu jest w Wf niejsany – grupa 20 trzydziestodwójek według zapisanych wartości rytmicznych rozpoczyna się po szesnastce eis4, ale według rozplanowania nut – po ósemce. W Wn1 (→Wn2) zmieniono rozplanowanie nut, popełniono jednak błąd w układzie wiązania, przez co oba eis4 są szesnastkami; po poprawieniu błędu wersja Wn1 (→Wn2) stanowi możliwą interpretację pisowni Wf. Inną interpretację tworzy wersja Wa1 (→Wa2), w której pierwszemu eis4 nadano wartość ósemki. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest, że intencji Chopina odpowiada ta druga wersja, którą tym samym podajemy w tekście głównym. W Wn3 do błędu wcześniejszych Wn dodano kolejny – niewłaściwe rozplanowanie ósemek l.r. względem pr.r. W Wa3 przywrócono niejasną notację Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne