Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 15
- Następna »
t. 34
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Dowolna zmiana akcentów poziomych na pionowe to jedna z charakterystycznych manier sztycharzy lub adiustatorów Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||||
t. 38
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Palcowanie WfS zostało wpisane ołówkiem, ręką Chopina, z wyjątkiem 1. cyfry, zapisanej piórem przez właścicielkę zbioru z tym egzemplarzem. Panna Stirling wielokrotnie "poprawiała" atramentem Chopinowskie wpisy, by zwiększyć ich czytelność, a czasem wręcz uratować je od zniknięcia wskutek ścierania się grafitu (np. w następnym takcie). Palcowanie to, jako autentyczne, uwzględniamy w tekście głównym. Natomiast palcowanie WfH, zapisane obcą ręką, budzi wątpliwości ze względu na nieuwzględnienie przepisanego przez Chopina dłuższego zatrzymania nuty fis. Wątpliwe jest także palcowanie Fontany w Wa – patrz t. 25. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||
t. 39
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W ostatniej tercji na 3. ćwierćnucie taktu w Wf (→Wn1→Wn2) brak przywracającego e2. Wa i Wn3 mają poprawną notację, znak został też dopisany w WfS. W prowadzonych tercjami liniach melodycznych błędy tego typu zdarzały się Chopinowi dość często – por. np. t. 88 i 90 tej części Koncertu, a także Etiudę gis op. 25 nr 6, t. 12 czy Mazurek E op. 6 nr 3, t. 11, 13 i analog. Podobnie w t. 41. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Błędy powtórzone Wn |
|||||||||||
t. 41
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn |
|||||||||||
t. 41
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Łuk Wf (→Wn1→Wn2) to najprawdopodobniej pomyłka, toteż w tekście głównym uwzględniamy poprawkę wprowadzoną w Wa i Wn3. Możliwe, że mamy tu do czynienia ze swoistym odwróceniem znaku – sztycharz poprowadził łuk od 1. szesnastki trioli w lewo zamiast w prawo (por. podobny błąd w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 172-173). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 15
- Następna »