Zagadnienia : Dopiski WfH

t. 26

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.               TGTU (3 cyfry w nawiasie)

Palcowanie wpisane do WfD

tylko 1 4 w nawiasie (EZnieU)

Bez palcowania lekcyjnego

..

Zbieżność z palcowaniem WfD daje, zdaniem redakcji, wystarczającą gwarancję autentyczności wpisu WfH, toteż uwzględniamy go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfH

t. 29

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Czterodźwięk w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez widełek i fz.       Tu pusta klisza 

Pięciodźwięk w WfH

h2 EZnieU

..
Wariant wpisany w WfH nosi znamiona autentyczności. Prowadzenie melodii wewnątrz rozleglejszych akordów, często o rozpiętości nony pomiędzy skrajnymi dźwiękami, należy do charakterystycznych chwytów kompozytorsko-pianistycznych Chopina (por. np. Ballada g op. 23, t. 114 i 174, Preludium Fis op. 28 nr 13, t. 30-32, Sonata b op. 35, cz. III, t. 19-20, Preludium cis op. 45, t. 79).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 37

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: nic.               od 2. do 4. ósemki (3 2 1)

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 38

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 6 ósemek, tylko dolna 5-linia, bez pedału.          od 2. do 4. ósemki – 1 2 1. Ponadto Ped na pozycji jak TGTU

Palcowanie wpisane do WfS

TGTU (+ Ped)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Tylko Ped TGTU

Palcowanie Wa

EZnieU (z obniżonym Ped)

..

Palcowanie WfS zostało wpisane ołówkiem, ręką Chopina, z wyjątkiem 1. cyfry, zapisanej piórem przez właścicielkę zbioru z tym egzemplarzem. Panna Stirling wielokrotnie "poprawiała" atramentem Chopinowskie wpisy, by zwiększyć ich czytelność, a czasem wręcz uratować je od zniknięcia wskutek ścierania się grafitu (np. w następnym takcie). Palcowanie to, jako autentyczne, uwzględniamy w tekście głównym. Natomiast palcowanie WfH, zapisane obcą ręką, budzi wątpliwości ze względu na nieuwzględnienie przepisanego przez Chopina dłuższego zatrzymania nuty fis. Wątpliwe jest także palcowanie Fontany w Wa – patrz t. 25.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 42

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..
Jako górną nutę 10. szesnastki Wf (→Wn1) ma a2 (z ); ais2 jest następnie przywrócone krzyżykiem na początku 4. miary taktu. Niewątpliwą pomyłkę sztycharza potwierdzają poprawki w trzech z czterech egzemplarzy lekcyjnych – WfS, WfJ i WfH. Odpowiednie adiustacje wprowadzono także w Wa i późniejszych Wn – w Wn2 zmieniono błędny  na , a w Wa i Wn3 usunięto oba znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wn , Dopiski WfH