mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych

t. 122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

e przetrzymane w Wf (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: nic.                  TGTU (łuk)

e powtórzone w Wa1

Tu pusta klisza 
..

Brak łuku przetrzymującego e może być przeoczniem sztycharza Wa1, poprawionym w Wa2 (→Wa3). Niewykluczone jednak, że pominięcie łuku było decyzją adiustatora, który uznał łuk za pomyłkowy, zauważając że Chopin mógł zapisać e jako całą nutę, tak jak w t. 116.
Kreska, widoczna w WfH przed 2. półnutą e, łączy się być może z kwestią jej przetrzymania (o ile w ogóle niesie jakiś konkretny przekaz). Jej autentyczność i znaczenie są jednak niejasne – można w niej widzieć przekreślenie łuku, co oznaczałoby powtórzenie e, lub skreślenie łuku i tej półnuty, co podkreślałoby brak powtórzenia. Wobec tych wątpliwości znaku tego nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Dopiski WfH

t. 122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: 3 triole, tylko górna 5-linia, bez wideł, łuk obrócony w prawo, żeby nie odchodził za daleko od nut.        TGTU (4 cyfry)

Palcowanie wpisane do WfH

jak TGTU, ale tylko pierwsze (41) w osobnym nawiasie

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

3 jedynki, na każdym c, bez nawiasu
..

W tekście głównym podajemy palcowanie WfS, wpisane zapewne przez Chopina ołówkiem i poprawione atramentem przez J. Stirling. To samo palcowanie, oznaczone innym zestawem cyfr, podaje WfH i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfD

Palcowanie wpisane do WfS

Bez palcowania lekcyjnego

Wariantowa propozycja redakcji
..

Autentyczność obu różniących się Chopinowskich palcowań nie budzi wątpliwości, toteż w tekście głównym uwzględniamy je w formie wariantowej. Palcowanie WfD, z przesunięciem 5. palca na białych klawiszach, wymaga większego wyczucia klawiatury, przypuszczalnie wykraczającego poza amatorskie umiejętności panny Stirling. Może ono również sugerować wykonanie końcowego fragmentu 1. połowy taktu z użyciem "legato harmonicznego" – w tym wypadku przetrzymania palcami nut dis3 i fis3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Różnice palcowania , Dopiski WfS

t. 122-124

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 122 + 1. triola 123, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                    TGTU = (32) + (2) + (2)

Bez palcowania w Wf (→Wn1→Wn2)

Palcowanie Wa

1. triola t. 123 :    231 bez nawiasu

Palcowanie w Wn3

1 nad 3. szesnastką t. 123 + 231 nad 1. triolą 2. połowy t. 123 (wszystkie bez nawiasów)
..

Palcowanie podane przez Fontanę z pewnością pokrywa się ze wskazówkami Chopina w WfS, w których nie wskazano wprawdzie podkładu 1. palca na 3. szesnastce każdej połowy taktu, ale podkreślono wykonanie wszystkich analogicznych figur jednakowym palcowaniem. Cyfry w Wn3 mogą oznaczać to samo palcowanie, dopuszczają jednak użycie odmiennych palców na przejściu t. 122-123 (zapewne 3212 zaczynając od przedostatniej szesnastki t. 122). Jest to obok t. 56 jedyny w tej części Koncertu przypadek dodania palcowania przez adiustatora Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS

t. 125

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: nic.        TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS