Tekst główny
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 404

Pisownia Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia, bez akcentu.                    tu TGTU

Pisownia Wn

EZnieU

Notacja Wn, w której ćwierćnuta dolnego głosu została odłączona on przednutki rozpoczynającej tryl, jest z pewnością nieautentyczna i niejasna – to, że napisane obok siebie nuty tworzą w rzeczywistości jedno uderzenie klawisza, nie jest wcale oczywiste. Zastsowaną w Wf (→Wa) notację spotykamy w wielu utworach Chopina, np. w II części Koncertu, t. 55, a także w Koncercie f op. 21, cz. I, t. 97Fantazji A op. 13, t. 40 czy Allegro de Concert op. 46, t. 53 i analog.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

.