Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 263-265
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym uwzględniamy poprawkę frazowania wpisaną przez Chopina w WfD, którą uważamy raczej za korektę błędnie odczytanego łuku [A] niż zmianę koncepcji łukowania. Przy tym zbiegnięcie się łuków na początku t. 264, również być może niedokładnie odtwarzające zapis [A], interpretujemy jako ciągły łuk, tak jak to zapisano w pierwszym członie progresji (t. 239-240). Skrócenia łuku nad t. 263, zarówno w Wn1 (→Wn2), jak i w Wn3, mają charakter niedokładności. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładności Wn |
||||||||||
t. 269-270
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Interpretacja znaku Wf (→Wa) nie jest oczywista. Odczytany dosłownie, jest to krótki akcent pod nieuderzaną (przetrzymaną) nutą, co na fortepianie nie ma sensu. Zdaniem redakcji, bieg muzyki jako najprawdopodobniejszą interpretację tego znaku sugeruje akcent długi na synkopowanej oktawie gis1-gis2. Alternatywnie, można by w nim także widzieć znak diminuendo, jak to zrealizowano w Wn3. Autograf okolicznościowy Etiudy a op. 10 nr 2 obfituje w przypominające krótkie lub długie akcenty znaki o nie do końca jasnym znaczeniu. Część z nich niemal na pewno ma znaczenie akcentów długich, co uprawdopodabnia taką właśnie interpretację. Patrz też sąsiednia uwaga. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 287
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
w Wf (→Wa) dotyczy wyraźnie 2. ósemki taktu. W Wn1 (→Wn2) odtworzono to niedokładnie, tak iż w Wn3 błędnie umieszczono tę wskazówkę na początku taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 295
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuk Wf (→Wa) uważamy za niedokładny (skrócony), najprawdopodobniej ze względu na zapis najwyższych szesnastek na górnej pięciolinii, co utrudniało poprowadzenie dłuższego łuku. W tekście głównym proponujemy dłuższy łuk, wzorowany na autentycznym łuku w t. 296 i 312. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 300-301
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wn1 (→Wn2) wszystkie przednutki są w tych taktach nieprzekreślone, co jest jednym z przejawów wyraźnego rozproszenia uwagi sztycharza Wn1 w t. 299-302 (inne to przeoczenie chorągiewki ósemkowej w t. 300, błędna ostatnia szesnastka l.r. w t. 300, błędy tercjowe w akordach w t. 300 i 302 oraz – prawdopodobnie – pominięcie trzech w t. 299-301). Prawidłową postać przywrócono przednutkom w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »