|
!!! miniat: 9 szesnastek, tylko dolna 5-linia, bez pedału, wideł i palcowania. Tu łuk nad 1. miarą (4 szesnastki) |
|
|
3 szesnastki , od drugiej |
|
|
Dłuższy łuk w Wn3 jak TGTU, ale od 2. nuty |
|
|
Dłuższy łuk proponowany przez redakcję TGTU |
Porównanie podobnych w rysunku figuracji t. 295-296 i 311-312 ujawnia szereg niekonsekwencji i luk w łukowaniu. Założenie, że analogiczne figury miały mieć w intencji Chopina analogiczne łuki – zdaniem redakcji bardzo prawdopodobne – prowadzi do następujących wniosków:
- Łuk na przejściu t. 311-312 miał zapewne znajdować się także w t. 295-296. Podobnie, łuk na końcu t. 296 został zapewne przeoczony w t. 312.
- Pierwszy łuk w t. 296, w identycznej postaci występujący także w t. 312, może służyć za wzór łukowania t. 295 i 311.
Późniejsze rozpoczęcie w Wn łuku w t. 295 to adiustacja lub niedokładność – ewentualna Chopinowska poprawka zapewne objęłaby także przedłużenie tego łuku. Niemniej jednak kwestia, która z pisowni – Wf czy Wn – odpowiada notacji [A], pozostaje otwarta, gdyż w podobnych kontekstach łuki w autografach Chopina bywają bardzo trudne do interpretacji – por. np. powrót pierwszego tematu Etiudy As op. 10 nr 10, t. 55-56. Dlatego łuk Wn3, choć formalnie nieautentyczny, może również odpowiadać intencji Chopina.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki