Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 582

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

Bez znaku w Wn

Obiegnik jak w war. 11_tr

..

Krzyżyk postawiony jest w Wf (→Wa) nad znakiem obiegnika. Oczywistą pomyłkę poprawiono w Wn, usuwając błędny znak. W tekście głównym przenosimy  pod obiegnik, gdyż cis2 jako dolna nuta obiegnika wydaje się bardziej naturalne niż c2, a pomyłkowe umiejscowienie zamierzonego znaku () bardziej prawdopodobne niż dodanie błędnego w miejscu, gdzie go w ogóle nie było.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wa

t. 583

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez napisów i wideł. Uczytelnić różnice rytmu – w war. 11 trochę rozszerzyć szesnastki kosztem pierwszej ósemki.             EZnieU = l.r. z łukiem i gwiazdką pedału + EZTU chorągiewka ósemkowa pr.r.

Wn3

EZTU = l.r. z łukiem i gwiazdką pedału.

Propozycja redakcji

EZTU = l.r. z łukiem i gwiazdką pedału + pr.r. chorągiewka i pauza w nawiasie

..

Wersja Wf (→Wa,Wn1Wn2) jest prawdopodobnie błędna – por. analogiczny t. 232. W tekście głównym zachowujemy nominalne wartości rytmiczne wersji oryginalnej, natomiast w Wn3 przedłużono 1. nutę do wartości ćwierćnuty, co można uważać za alternatywną rekonstrukcję zamierzonego przez Chopina rytmu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 583

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

14 szesnastek w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: szesnastki, tylko górna 5-linia, bez legatiss i wideł.                  EZTU (z łukami i siódemkami)

Wariant podany przez Mikulego

EZnieU1 z palcami i egualmente

..

Nie ma powodu wątpić w autentyczność rozbudowanej wersji figur szesnastkowych, podanej w redagowanym przez Mikulego wydaniu Koncertu (patrz t. 153) jako "wariant Chopinowski". Czy autentyczne są również określenie egualmente i palcowanie, nie jest już tak pewne – o tym, że np. nie wszystkie palcowania pochodzą od Chopina, Mikuli pisze bowiem otwarcie w przedmowie do swojego wydania: "[...] palcowanie tego wydania pochodzi w dużej części od samego Chopina, tam zaś gdzie to nie ma miejsca, jest przynajmniej zapisane zgodnie z jego zasadami [...]".*


*  "[...] der Fingersatz dieser Ausgabe grossentheils von Chopin selbst herrührt, wo dies aber nicht der Fall, wenigstens seinen Grundsätzen entsprechend notirt ist [...]"

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 585

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Tak jak w analogicznym t. 226, dolna nuta decymy na 3. mierze taktu, H, została niemal na pewno dodana dopiero w druku, w czasie korekty.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 585

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent pr.r. w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                     EZnieU

Bez znaku w Wn3

Akcent długi l.r. proponowany przez redakcję

EZTU

..

Umieszczenie w źródłach akcentu pod przetrzymaną nutą pr.r., co pozbawia ten znak realnego znaczenia, sugeruje niedokładność w odtworzeniu podkładu. W tekście głównym powtarzamy notację analogicznego taktu ekspozycji (t. 235) – akcent długi nad partią l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn