Tekst główny
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 583

Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez napisów i wideł. Uczytelnić różnice rytmu – w war. 11 trochę rozszerzyć szesnastki kosztem pierwszej ósemki.             EZnieU = l.r. z łukiem i gwiazdką pedału + EZTU chorągiewka ósemkowa pr.r.

Wn3

EZTU = l.r. z łukiem i gwiazdką pedału.

Propozycja redakcji

EZTU = l.r. z łukiem i gwiazdką pedału + pr.r. chorągiewka i pauza w nawiasie

Wersja Wf (→Wa,Wn1Wn2) może być błędna, o czym świadczą następujące argumenty:

  • notacyjny – zapis w postaci dwóch grup szesnastek, oznaczonych cyframi 7, sugeruje, że każda z tych grup odpowiada dobrze zdefiniowanej jednostce metrycznej (ćwierćnucie); sugestię tę potwierdza rytm analogicznego t. 232;
  • strukturalny – septymole stanowią tu figuracyjny wariant motywu pojawiającego się w swej podstawowej postaci rytmicznej aż 12 razy: . Następująca pisownia (podobnej użył Chopin w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 27) ilustruje ścisły związek obu postaci motywu:
  • źródłowo-krytyczny – możliwość przeoczenia pauzy przez sztycharza lub samego Chopina; tego typu błędy zdarzały się Chopinowi (np. w autografie Ballady As op. 47, t. 138), zwłaszcza jeśli dokonywał poprawek, co w omawianym miejscu jest – ze względu na dynamiczne i artykulacyjne zmiany w stosunku do odpowiedniego taktu ekspozycji (t. 232) – całkiem prawdopodobne.

Z drugiej strony nie można całkiem odrzucić możliwości, że celem wspomnianych ewentualnych zmian w [A] było również przesunięcie o ósemkę momentu rozpoczęcia figur szesnastkowych i notacja źródeł, choć niecodzienna, nie zawiera jednak błędu. Wersja ta stanowiłaby oryginalny przykład wypisanego Chopinowskiego rubato. Za tą możliwością może przemawiać brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn, Błędy rytmiczne

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.