mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 174

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Łuk w 1. połowie taktu w Wn3

h2-a2, bez nawiasów

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU = oba łuki w nawiasach
..

Zdaniem redakcji, pozostawienie kończącej frazę appoggiatury bez łuku musi być uznane za niedokładność. W tekście głównym proponujemy odpowiedni łuk, a także łuk nad dwiema szesnastkami, objętymi łukiem w odpowiednim miejscu repryzy (t. 529).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 175-176

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

2 łuki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2. miara + 5. ósemka t. 175, tylko górna 5-linia.             Tu łuki od 2. szesnastki do ósemki (2 razy), bez ostatniego

3 łuki w Wn3

jak war. 11 tylko z trzecim łukiem (na 3 szesnastki, od drugiej)

3 łuki proponowane przez redakcję

TGTU
..

Porównanie łuków w analogicznych t. 175-176 i 530-531 prowadzi do wniosku, że są one najprawdopodobniej niedokładne w obu miejscach. Chopin nie był bardzo staranny, jeśli chodzi o tego typu krótkie łuki nad motywami, których zasięg jest jasno wyznaczony w inny sposób, w tym wypadku układem wiązań, akcentami i znakami staccato. Z tego względu, w tekście głównym ujednolicamy wszystkie te łuki (w tym uzupełniamy pominięty drugi łuk w t. 176), uznając za miarodajne końce łuków w ekspozycji, a początki w repryzie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 179-193

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf wszystkie znaki  umieszczone są przed nutą basową, której niewątpliwie dotyczą. W wielu miejscach znaki wypadają przez to pod ostatnimi szesnastkami poprzednich taktów. Ta wynikająca z braku miejsca, niedokładna pisownia mogła występować już w autografie, jako że przykłady takich zapisów spotykamy w autografach Chopina niejednokrotnie. Notację tę w zdecydowanej większości taktów powtórzono w Wn1 (→Wn2) i Wa. Standardową pisownię wprowadzono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 179-184

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat:  ta co przy łuku                  TGTU = (14)

Palcowanie wpisane do WfH, interpretacja kontekstowa

Bez palcowania w Wf (→Wn1→Wn2)

Palcowanie Fontany w Wa

142 bez nawiasu (jak TGTU + '2' nad h)

Palcowanie Wn3

14 jak TGTU tylko innym krojem, "redakcyjnym" (był już w II cz.)
..

Zarówno Fontana w Wa, jak i adiustator Wn3 proponują w t. 179 to samo palcowanie, które na lekcji z Chopinem zostało wpisane w WfD. Znacznie bardziej szczegółowe wskazówki w WfH (w t. 179-180 i 184) również opisują to samo palcowanie (w t. 179 cyfra dotycząca ósemki a jest niemal na pewno pomyłkowa – powinno być 3, jak w analogicznym t. 534, a nie 2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Dopiski WfH

t. 179-180

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki do h w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 4 szesnastki i tercja, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                        EZnieU (2 łuki)

Łuki do g w Wn3

TGTU
..

Łuki Wf (→Wa,Wn1→Wn2) są w tych taktach – a także w t. 546-547 – najprawdopodobniej niedokładne, o czym przekonuje porównanie łuków we wszystkich 30 podobnie zbudowanych taktach (t. 179-193 i 534-548). Wszystkie pozostałe łuki obejmują bowiem tylko 4 szesnastki. Z tego względu w tekście głównym proponujemy łuki zgodne z większością podobnych figur. Identyczne ujednolicenie wprowadzono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn