Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 221-222

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wn takty te oddzielono podwójną kreską taktową, co było rutynowym zabiegiem przy zmianie oznaczenia przykluczowego. W tekście głównym zachowujemy niewątpliwie autentyczną pisownię Wf (→Wa) z pojedynczą kreską – autografy Chopina dowodzą, że kompozytor na ogół nie stosował podwójnych kresek przy zmianach tonacji (por. np. Mazurek C op. 24 nr 2, t. 56).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 222

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Rytm punktowany w Wf (→Wa)

!!!   miniat: od 2. miary 222 do 1. miary 223, tylko górna 5-linia, bez napisów i wideł.                    EZTU

Ósemki w Wn

EZnieU

..

Wersja Wn jest prawdopodobnie autentyczną wersją pierwotną, skorygowaną przez Chopina w Wf (→Wa) w czasie ostatnich retuszów. Wskazuje na to rozplanowanie nut w Wf, odpowiadające rytmowi Wn, a nie Wf, co może oznaczać, że kropkę przedłużającą cis2 i beleczkę szesnastkową przy dis2 dodano dopiero w druku. Tego rodzaju oboczności rytmiczne są nierzadkie w utworach Chopina, por. np. Polonez cis op. 26 nr 1, t. 61 lub Preludium cis op. 45, t. 67 i 71.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Rytm punktowany lub równy

t. 223

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Jako 3. nutę w Wn1 powtórzono błędnie e2. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 223-225

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza 

Łuki w Wn3

TGTU = 3 całotaktowe łuki 

..

Brak łuków może być następstwem trudności graficznych w odtworzeniu łuków, spowodowanych oryginalnym układem graficznym, w którym najwyższe nuty l.r. zapisane są na górnej pięciolinii. Ponieważ wykonanie akompaniujących figur ósemkowych legato nie ulega tu najmniejszej wątpliwości, w tekście głównym uzupełniamy łuki na podstawie porównania z analogicznymi taktami repryzy (t. 574-576). Uzupełnienie takie wprowadzono już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 224

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Przed 5. ósemką Wf (→Wa) ma  (przypominający?). Niepotrzebny znak usunięto w Wn. Podobnie w t. 232.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze