Wa1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 223-225

Bez łuków w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza 

Łuki w Wn3

TGTU = 3 całotaktowe łuki 

Wykonanie akompaniujących figur ósemkowych legato nie ulega najmniejszej wątpliwości – są to typowe figury, w których po nucie basowej rozwijana jest wahadłowa figuracja, tworząca wypełnienie harmoniczne. Mimo że umiejscowienie nie wskazuje na to wyraźnie, określenie legato w t. 222 odnosi się najprawdopodobniej właśnie do l.r. i obowiązuje w całym, z górą 50-taktowym fragmencie (t. 222-274). Ponieważ przeważająca liczba taktów jest opatrzona łukami, braki muszą być uznane za niedopatrzenie, mające przypuszczalnie źródło we fragmentarycznym łukowaniu [A]. W olbrzymiej większości przypadków łatwo też wskazać analogiczne takty – w ekspozycji lub repryzie – opatrzone autentycznymi łukami, które bierzemy za wzór przy uzupełnieniach.
W omawianych taktach brak łuków może być następstwem układu graficznego zastosowanego przez Chopina, w którym najwyższe nuty l.r. zapisane są na górnej pięciolinii. Jeśli np. łuki w [A] były wpisane pomiędzy partie obu rąk, to odtworzenie tego w druku nie było możliwe. W tekście głównym uzupełniamy łuki na podstawie porównania z analogicznymi taktami repryzy (t. 574-576). Uzupełnienie takie wprowadzono już w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.