- « Poprzednia
- 1
- …
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- …
- 59
- Następna »
t. 189
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Tak jak w t. 45, którego omawiany takt jest dosłownym powtórzeniem, w Wf (→Wn1→Wn2) nie ma znaku chromatycznego przed 5. od końca szesnastką, co daje ges2. Błąd poprawiono w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn |
||||||
t. 189
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Tak jak w t. 45, w Wf powtórzono przed a, dolną nutą przedostatniej ósemki l.r. Jest to prawdopodobnie efekt najpóźniejszej korekty Wf, gdyż znaku tego nie ma ani w Wn, ani w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki ostrzegawcze |
||||||
t. 190
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Tak jak w t. 46, którego omawiany takt jest dosłownym powtórzeniem, dodajemy przed 3. miarą taktu. Znak uzupełniono także, ale na końcu taktu, w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||
t. 190
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Jako przedostatnią szesnastkę pr.r. Wa ma as1. Jest to najprawdopodobniej przykład nadgorliwości adiustatora, który mając za zadanie wyłowić przeoczone odwołania alteracji, nie zauważył, że a1 na początku 2. trioli nie jest alteracją, lecz dźwiękiem należącym do panującej tonacji (od t. 184 B-dur) i to składnikiem tworzącego podłoże harmoniczne akordu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||
t. 190-191
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy przed h1 na początku 3. miary t. 190, a dodajemy przed b1 na początku t. 191. Ten ostatni znak dodano również w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- …
- 59
- Następna »