Wf - Wydanie francuskie

Wydanie francuskie

Maurice Schlesinger, Paryż,
numer wydawniczy M.S. 1926.
Wf1 ‒ Pierwsze wydanie francuskie, VII 1836,
WfD ‒ Egzemplarz lekcyjny Wf1 Camille O'Méara-Dubois z na­nie­sieniami Chopina.

Więcej »

Wn - Wydanie niemieckie

Wydanie niemieckie

Breitkopf & Härtel, Lipsk, numer wydawniczy 5709:
Wn1 ‒ Pierwsze wydanie niemieckie, VII-VIII 1836;
Wn1a ‒ Zmieniony nakład Wn1 (ok. 1858), z niewielkimi retuszami graficznymi;
Wn2 ‒ Drugie wydanie niemieckie (ok. 1860-1865), gruntownie zrewidowane;
Wn3 – Poprawiony nakład Wn2 (ok. 1866).

Więcej »

Wa - Wydanie angielskie

Wydanie angielskie

Wessel & Co, Londyn, numer wydawniczy (W & Co. No. 1643):
Wa1 – Pierwsze wydanie angielskie, VIII 1836,
Wa2 – Zrewidowany nakład Wa1, ok. 1856-1860.

Więcej »

Filiacja źródeł

                   

Powyższy schemat ilustruje sytuację, w której Chopin sukcesywnie nanosił poprawki do kolejnych egzemplarzy korektowych Wf, tak iż każde kolejne wydanie – Wa1, Wn1 i Wf1 – miało za podkład egzemplarz uwzględniający coraz obszerniejszy zakres korekty (w ostatniej fazie korekt zmiany wprowadzono tylko w Polonezie). Inna możliwość – patrz schematPolonezie – to użycie jako bezpośredniego podkładu dla Wn1Wf1Wa1 jednakowych egzem­pla­rzy korektowych, [Wf0], z których dwa miały naniesioną dodatkową korektę Chopina.

Zasady tworzenia tekstu głównego
Andante spianato z op. 22

Za podstawę przyjmujemy Wf jako jedyne źródło autentyczne. Uwzględniamy Chopinowskie naniesienia w WfD.

Precyzyjne rozróżnienie między krótkimi a długimi akcen­tami, charakterystycznymi dla Chopina, oraz przydzielenie ich do prawej lub lewej ręki jest niemożliwe wobec braku autografu i widocznych niedokładności pierwszych wydań. Staramy się odtworzyć intencję kompozytora, biorąc pod uwagę jego zwyczaje w tym zakresie, udokumentowane źródłowo w innych kompozycjach.