Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 384-385
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W tekście głównym podajemy łuki A, niebudzące zastrzeżeń źródłowych ani muzycznych. Wersję Wn można jednak uważać za co najmniej równorzędną:
Za przyjęciem pisowni A przemawiają następujące argumenty:
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||||
t. 395-398
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Kończący się w t. 396 łuk A jest zdaniem redakcji niedokładny – patrz t. 52-53 – toteż w tekście głównym doprowadzamy go do początku następnego taktu zgodnie z łukami I fletu i klarnetu Rork. Wątpliwości budzi także autentyczność łuku dodanego w Wn (→Wf→Wa) w t. 397-398 – jego początek jest sprzeczny z frazowaniem naturalnie wynikającym z instrumentacji. Dlatego w tekście głównym nie uwzględniamy tego łuku. Biorąc jednak pod uwagę możliwość Chopinowskiej korekty Wn1 w tym miejscu, jako rozwiązanie alternatywne proponujemy łuk rozpoczęty o ćwierćnutę później – Chopinowski wpis mógł zostać niedokładnie odczytany przez sztycharza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||||
t. 410-419
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A znaki staccato na początku t. 410-411 i 418-419 (w partii pr.r.) to wyraźne kliniki – por. kropki w partii l.r. W wydaniach odtworzono je jako kropki (tak jak w całym Koncercie), przy czym w t. 410 przeoczono znak w Wa, a w t. 418 – w Wf (uzupełniony w Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Kliniki |
|||||||||||||
t. 412
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopinowski akcent długi odczytano w Wn1 jako widełki , znacznie zwiększając zasięg znaku. W Wf (→Wa) końce znaku powiązano z jedynymi nutami w takcie, co wydłużyło go jeszcze bardziej. Długość znaku w Wn2, liczona w relacji do ósemek pr.r., odpowiada w zasadzie zapisowi A, jednak proporcje w stosunku do tercji l.r. są inne – znak w Wn2 sięga za połowę dystansu między nimi i kojarzy się znacznie bardziej ze znakiem diminuendo niż znak w A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||||||
t. 419-420
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Podział wyraźnego łuku A na 3 części to przykład daleko posuniętej niedbałości, z jaką traktowano Chopinowskie łukowanie w Wn1. Nie jest natomiast jasne, czy połączenie dwóch pierwszych z tych łuków w Wf (→Wa) to skutek zwykłej niedokładności czy świadomej decyzji sztycharza. Takie same łuki ma również Wn2, co w tym wypadku jest niewątpliwie celowym działaniem – łukowanie to wprowadzono we wszystkich analogicznych miejscach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »