Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 23
- Następna »
t. 156-157
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Z trzech postaci, w których występuje w źródłach łuk rozpoczynający się w t. 156, autentyczna jest tylko wersja A i Wn2. Całotaktowy łuk Wn1 (→Wf) to skutek maniery dopasowywania łuków do struktur rytmicznych, w tym przypadku taktów (podobnie zniekształcono łuki w sąsiednich taktach). W Wa moment rozpoczęcia łuku przesunięto zapewne na podstawie porównania z analogicznymi taktami. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||||
t. 157-158
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
T. 157 jest trzecim z kolei, w którym Wn1 (→Wf→Wa) ma całotaktowy łuk sprzeczny z A, choć w tym przypadku niedokładność jest usprawiedliwiona niestarannym zapisem. Podział łuku A na przejściu t. 157-158 ma w tym wypadku minimalny wpływ na obraz frazowania. Obie niedokładności poprawiono w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||||
t. 167-168
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Rozpoczęcie łuku od drugiej nuty motywu fagotu to z pewnością niedokładność Wn1, powtórzona we wszystkich późniejszych wydaniach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
||||||||||||
t. 169-170
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W tekście głównym odtwarzamy dokładnie pisownię A, gdyż nie wydaje się, by Chopin chciał połączyć te łuki w jeden – patrz t. 171-172. Wersję Wn (→Wf) można wszakże uznać za dopuszczalną interpretację zapisu A. Wersja Wa, ujednolicona z przejętą z Wf notacją analogicznych t. 172 i 174, musi być – w świetle notacji A – uznana za błędną. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn |
||||||||||||
t. 169-170
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Brak łuku nad (pod) triolą w t. 170 to z pewnością przeoczenie Chopina, który pominął całe oznaczenie trioli – cyfrę i łuk. W tekście głównym dodajemy oba te elementy. W Wn1 (→Wf) zastąpiono dwunutowy łuk A przez dłuższy, obejmujący cały motyw. Wydaje się prawdopodobne, że jest to korekta Chopina, choć można mieć wątpliwości, czy ewentualny wpis kompozytora w egzemplarzu korektowym został dokładnie odtworzony – być może Chopin miał na myśli krótszy łuk, jak w Wn2. Wersja Wa jest z pewnością dowolna. Dokładniejszą analizę łuków obu rąk w tych i analogicznych taktach podajemy w t. 171-172. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 23
- Następna »