Zagadnienia : Błędy A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »
t. 243
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A brak przed 1. ćwierćnutą. Oczywiste niedopatrzenie poprawiono w Wn (→Wf→Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A |
|
t. 256-260
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W partii l.r. w A nie ma ani zmiany klucza na wiolinowy w t. 256, ani przywrócenia klucza basowego na końcu t. 260. Te oczywiste przeoczenia – zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę partię orkiestry Rork z trzymanym cały czas akordem Ges-dur – poprawiono już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A |
|
t. 267
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A bemole wpisywane były w tym takcie z widocznym pośpiechem, przypuszczalnie jako uzupełnienie notacji już po napisaniu nut. Znaki przed Ces i ces wpisane są o tercję za wysoko, a zamiast potrzebnych bemoli przed ges i ces2 Chopin wpisał znaki przed es i es1. Niedokładność ta przeszła niezauważona w Wn1 (→Wf). Potrzebne znaki dodano dopiero w Wa i Wn2, przy tym niepotrzebne bemole przed es i es1 usunięto tylko w Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Błędy A |
|
t. 296
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Jako ostatnią nutę l.r. A ma as1. Jest to niemal na pewno błąd – por. analogiczne figury w t. 300, 302 i 304-306. Błędy w liczbie linii dodanych to najczęściej popełniane przez Chopina błędy wysokościowe (nie licząc tych związanych z notacją znaków chromatycznych). Wn (→Wf→Wa) ma prawidłowy tekst, co można przypisać korekcie Chopina lub szczęśliwej pomyłce, gdyż nie widać śladów poprawek w druku, a nuta w A, mimo trzech linii dodanych, zapisana jest niżej niż poprzednie g1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
|
t. 305-306
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A nie ma w tych taktach ani jednego podwyższającego es2(3,4) na e2(3,4). Jest to niemal na pewno pomyłka Chopina – gdyby słyszał tu es, w tym kontekście zapewne użyłby bemola ostrzegawczego. Kompozytor pominął także kasowniki podwyższające des1(2) na d1(2), co dobitnie świadczy o pospiesznym, niestarannym zapisie figur, których brzmienie po tylu powtórzeniach mógł uważać za oczywiste. W każdym razie kasowniki (e2, d2 i e4) dodane w korekcie Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) i niezakwestionowane przez kompozytora ani w Wf, ani w WfD jasno dowodzą jego intencji. W Wa dodano jeszcze kasowniki przy d1 i d4, natomiast w Wn2 – przy e3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »