Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 310
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Kasownik podwyższający as na a wpisany jest w A ołówkiem. Znak dość wyraźnie różni się zarówno od typowych Chopinowskich kasowników, jak i od znaków dopisanych w t. 314 (a także od ołówkowego w partii I klarnetu Rork w tym miejscu). Zagęszczenie tekstu w Wn1 sugeruje ponadto, że w wydaniu tym odpowiedni znak dodano dopiero w korekcie. Być może więc jest to jeden z późniejszych, obcych dopisków – por. t. 256. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
|||
t. 313-314
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A nie ma podwyższającego des1 na d1 na 4. ósemce t. 313, a znaki w t. 314 dopisano ołówkiem. Mimo oczywistej trafności autentyczność tych uzupełnień nie jest pewna, gdyż inne ołówkowe dopiski w A zdradzają raczej obcą rękę – por. t. 256 i 310. We wszystkich źródłach występuje podwyższający des1 na d1 w ostatniej ósemce t. 313. W tekście głównym pomijamy ten znak, niepotrzebny po skorygowaniu przeoczenia na 4. ósemce. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A |
|||
t. 363-364
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A brak czterech niezbędnych bemoli obniżających g na ges (w różnych oktawach) – Chopin wpisał znaki tylko na początku taktów, w l.r. w t. 363 i w pr.r. w t. 364. W Wn1 (→Wf→Wa1→Wa2) dodano przed basowym Ges w t. 365, ale w pełni poprawny zapis mają dopiero Wn2 i Wa3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A |
|||
t. 404
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wersja Wn1 (→Wf→Wa) jest niemal na pewno błędna – przerwanie oktawowego prowadzenia najwyższego głosu nie ma tu żadnego uzasadnienia. W tekście głównym zachowujemy więc wersję A. Oceny tej nie zmienia dodanie w Wn1 przeoczonego przez Chopina podwyższającego des3 na d3, gdyż zrobił to zapewne adiustator (w A Chopin przeoczył także podwyższający des2 na d2). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A |
|||
t. 422-423
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Odczytana dosłownie wersja A (→Wn1→Wf1) jest z pewnością błędna, mimo że oba takty są tak samo zapisane za drugim razem (t. 462-463). Świadczy o tym akord B-g-des1-f1 (a nie -e1) brzmiący w orkiestrze od początku t. 422, a przede wszystkim bemole obniżające e3 na es3, które w obu taktach zostały dodane w korekcie Wf2 (→Wa), niemal na pewno przez Chopina. Bemole dodano także w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »