Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 50
- Następna »
t. 54-57
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W tekście głównym podajemy łuk A, zinterpretowany w sposób niesprzeczny z zapisem, a zgodny z naturalnym frazowaniem wynikającym z instrumentacji. Podobne rozwiązanie przyjęto w Wn2, uwzględniając dosłowne odczytanie tego łuku. Autentyczność pozostałych wersji wydaje się wątpliwa, jedynie w przypadku Wn1 można podejrzewać nieporozumienie przy realizacji ewentualnej korekty Chopina – stąd propozycje alternatywnych rozwiązań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 55-56
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zastąpienie łuku przetrzymującego c3 przez łuk motywiczny e2-f2 to wynik niezrozumienia A przez sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). Prawidłowy tekst przywrócono w Wn2. Por. t. 53-55. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 55
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Znak w A jest niewątpliwie akcentem długim na 2. mierze taktu, choć wskutek skreślenia w partii pr.r. jego związek z poprawianym akordem uległ zatarciu. Było to zapewne przyczyną błędnego odtworzenia znaku w Wn1 (→Wf→Wa) jako całotaktowych widełek . W Wn2 trafnie rozszyfrowano funkcję znaku, ale nie rodzaj użytego akcentu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 57-59
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nad parą akordów w t. 57-58 podajemy w tekście głównym oznaczenia artykulacyjne A – łuk i kropkę staccato. Tak jak w t. 54-55, proponujemy również uzupełnienie ich w analogicznych t. 58-59 (a także w l.r. – patrz t. 49-59). W Wn1 (→Wf) kropkę staccato umieszczono – zapewne pomyłkowo – nad pierwszym, a nie nad drugim akordem pary w t. 57-58, zaś w Wa ją pominięto. Ponadto łuk nad parą akordów powtórzono w Wn1 także w t. 58-59, co jednak jest przypuszczalnie wynikiem błędnej interpretacji łuku przetrzymującego c2. W Wf (→Wa) oba łuki – w t. 57-58 i 58-59 – przeniesiono pod akordy, łącząc dźwięki g1-as1. W Wn2 dowolnie powtórzono w tych taktach oznaczenia z t. 53-55. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||||||||
t. 57-59
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuki przetrzymujące c2 zostały pominięte w Wn1 (→Wf→Wa). Można przypuszczać, że tak jak w analogicznych t. 397-399 i 401-403 sztycharz Wn1 nie rozumiał właściwego sensu tych łuków i utożsamił je z łukami motywicznymi, które umieścił przy górnych nutach par akordów. W Wn2 łuki odtworzono poprawnie. Patrz również t. 53-55. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 50
- Następna »