mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 278-280

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

4 akcenty w A i Wn2

!!!   miniat: na wzór tej z t. 262.                       TGTU

3 akcenty w Wn1

TGTU bez czwartiego

4 akcenty w Wf

jak TGTU, ale pierwszy na 1. ósemce

4 akcenty w Wa

jak war_33, ale 2. i 4. akcent na 7. ósemce
..

Pominięcie ostatniego akcentu w t. 280 w Wn1 jest niewątpliwą pomyłką. Akcent dodano w Wf, umieszczono go jednak niedokładnie, tak iż nie jest pewne, czy dotyczy 2. czy 1. ósemki trioli (jeszcze bardziej niedokładny jest w Wf 1. akcent w t. 278, który odczytujemy już jako odnoszący się do 1. ósemki taktu). W Wa trzy z czterech akcentów umieszczono błędnie o ósemkę wcześniej, na 1. lub 7. nucie taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 281

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf 1. nuta wydrukowana została na odpowiedniej wysokości, lecz bez linii dodanej.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 326

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótki akcent pr.r. w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.            EZnieU

Krótki akcent l.r. w Wf

EZnieU1

Pionowy akcent l.r. w Wa

pionowy nad dolną pięciolinią

Akcent długi pr.r. proponowany przez redakcję

EZTU
..

Rodzaj akcentu użytego przez Chopina na początku tego taktu nie jest oczywisty. Kształt znaku sugeruje krótki akcent i tak odtworzono go w Wn. Jednak wszędzie tam, gdzie w podobnych taktach występuje akcent pr.r. – t. 4, 10, 26, 28, 328, 334 i 336 – ma on postać akcentu długiego. Z tego względu w tekście głównym proponujemy akcent długi. Wersje Wf i Wa są nieautentyczne – pierwsza niedokładna, druga wyraźnie błędna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 370-376

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf znaki  są w tych taktach umieszczone bardzo niestarannie – znak w t. 370 wskazuje 3. miarę taktu, pozostałe (oprócz t. 373, w którym Wf nie ma ) wypadają pomiędzy 1. a 2. miarą, przy czym trzy ostatnie są bliżej 1. miary. Ponieważ przypadkowy charakter tych przesunięć nie ulega wątpliwości, odtwarzamy je tylko w wersji "transkrypcja".

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja dosłowna→Wn1)

!!!   miniat: od 3 w t. 376 do końca 377, tylko górna 5-linia.                        całotaktowy 377 + b2-g2 376-377 (nad 3 nutami, koniec nad początkiem łuku 377)

Łuki A (możliwa interpretacja) i Wf (→Wa)

2 łuki po 3 nuty

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

TGTU
..

W A t. 376 jest ostatni na stronie, co wywołało niejasność w kwestii łukowania – łuk w tym takcie wyraźnie wskazuje na kontynuację, ale w t. 377 zaczyna się nowy łuk. Najprostszą interpretacją tego zapisu jest wersja Wn1, ale za uzasadnioną można uważać zarówno wersję Wf, jak i jeden łuk Wn2. Tę ostatnią wersję, proponujemy w tekście głównym ze względu na analogię do t. 32-33.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A