Zagadnienia : Błędy A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »
t. 165-166
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A Chopin napisał błędnie ritenenuto. Błędu nie powtórzono w wydaniach, gdyż już w Wn zastosowano skrót riten. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A |
||||||||||||
t. 169-170
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Brak łuku nad (pod) triolą w t. 170 to z pewnością przeoczenie Chopina, który pominął całe oznaczenie trioli – cyfrę i łuk. W tekście głównym dodajemy oba te elementy. W Wn1 (→Wf) zastąpiono dwunutowy łuk A przez dłuższy, obejmujący cały motyw. Wydaje się prawdopodobne, że jest to korekta Chopina, choć można mieć wątpliwości, czy ewentualny wpis kompozytora w egzemplarzu korektowym został dokładnie odtworzony – być może Chopin miał na myśli krótszy łuk, jak w Wn2. Wersja Wa jest z pewnością dowolna. Dokładniejszą analizę łuków obu rąk w tych i analogicznych taktach podajemy w t. 171-172. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||
t. 195
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A brak obniżającego c1 na ces1. To niewątpliwe przeoczenie zostało poprawione w już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2), być może przez Chopina. Dodano także ostrzegawczy przed c1 w następnym takcie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||||
t. 217
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Na początku taktu podajemy w tekście głównym G, występujące jako podstawa basowa w partii orkiestry, Rork. Jest bowiem nie do pomyślenia, by umieszczona w basie septyma F pozostała bez rozwiązania, przechodząc w następnym takcie na C, występujące w partii kontrabasów. Prawdopodobną przyczyną pomyłkowego wpisania w A nuty F jest wyobrażenie sobie przy pospiesznym pisaniu A tylko partii solowego fortepianu. Realnie brzmiąca linia basu (przy uwzględnieniu pedalizacji) układa się wówczas w postęp As-Ges-F: kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy A |
||||||||||||
t. 237-239
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A nie ma tu ani jednego bemola obniżającego G na Ges i g na ges. Tę oczywistą niedokładność poprawiono już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »