Zagadnienia : Błędy A

t. 165-166

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A Chopin napisał błędnie ritenenuto. Błędu nie powtórzono w wydaniach, gdyż już w Wn zastosowano skrót riten.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A

t. 169-170

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w A

!!!   miniat: szesnastka 169 + 2 miary 170, tylko dolna 5-linia.                                   Tu TGTU, ale tylko pierwszy łuk (bez drugiego i 3)

Łuk w Wn1 (→Wf)

od d1 do es1 (5 nut) + 3

Łuk w Wa

cyfra i łuk pod triolą

Łuk w Wn2

jak war. 22, ale o jedną nutę krótszy (do f1)

2 łuki proponowane przez redakcję

TGTU

..

Brak łuku nad (pod) triolą w t. 170 to z pewnością przeoczenie Chopina, który pominął całe oznaczenie trioli – cyfrę i łuk. W tekście głównym dodajemy oba te elementy. W Wn1 (→Wf) zastąpiono dwunutowy łuk A przez dłuższy, obejmujący cały motyw. Wydaje się prawdopodobne, że jest to korekta Chopina, choć można mieć wątpliwości, czy ewentualny wpis kompozytora w egzemplarzu korektowym został dokładnie odtworzony – być może Chopin miał na myśli krótszy łuk, jak w Wn2. Wersja Wa jest z pewnością dowolna. Dokładniejszą analizę łuków obu rąk w tych i analogicznych taktach podajemy w t. 171-172.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 195

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A brak  obniżającego c1 na ces1. To niewątpliwe przeoczenie zostało poprawione w już w Wn1 (→WfWa, →Wn2), być może przez Chopina. Dodano także  ostrzegawczy przed c1 w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

F w A (→WnWfWa)

!!!   miniat: ten takt, ścieśniony, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                   EZnieU (z kropką staccato)

G proponowane przez redakcję

EZTU (z kropką)

..

Na początku taktu podajemy w tekście głównym G, występujące jako podstawa basowa w partii orkiestry, Rork. Jest bowiem nie do pomyślenia, by umieszczona w basie septyma F pozostała bez rozwiązania, przechodząc w następnym takcie na C, występujące w partii kontrabasów. Prawdopodobną przyczyną pomyłkowego wpisania w A nuty F jest wyobrażenie sobie przy pospiesznym pisaniu A tylko partii solowego fortepianu. Realnie brzmiąca linia basu (przy uwzględnieniu pedalizacji) układa się wówczas w postęp As-Ges-F:
.
Wersję z F można więc uważać za dopuszczalny wariant tylko przy ewentualnym wykonywaniu utworu bez akompaniamentu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A

t. 237-239

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma tu ani jednego bemola obniżającego G na Ges i g na ges. Tę oczywistą niedokładność poprawiono już w Wn1 (→WfWa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn