Zagadnienia : Niedokładności Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 449-451
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Koniec łuku rozpoczynającego się w t. 449 jest w A niedokładny, o czym przekonuje chociażby porównanie z następną, identyczną figurą (patrz też t. 409-419). Wn1 (→Wf→Wa) przekazują dosłowne odczytanie tego łuku, jednak interpretację kontekstową, przyjętą przez nas w tekście głównym, uwzględniono w Wn2. Podział następnego łuku w t. 450 to dowolność Wn1 (→Wf) – mimo przejścia na nową stronę notacja A jest jednoznaczna. Przedłużenie w Wa pierwszego z dwóch łuków, powstałych w wyniku tego podziału, złagodziło skutki błędu Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||||||||||
t. 485-486
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zdaniem redakcji, wirtuozowski rozmach i blask wymagają tu raczej akcentów niż diminuend, toteż w tekście głównym interpretujemy wszystkie znaki A jako akcenty (długie i krótkie). Wydrukowane w Wn (→Wf→Wa) znaki , jeszcze wydłużone w stosunku do notacji A, tym bardziej utrudniają odczytanie prawdopodobnego zamysłu kompozytora. Przesunięcia akcentu pod koniec t. 485 są z pewnością wynikiem niedokładności sztycharzy Wn1 i Wf1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||||||||||
t. 486-487
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nie ma powodu wątpić w autentyczność akcentów dodanych w korekcie Wf (→Wa) na c w t. 486 i C w t. 487. Nie jest natomiast jasne, o jaki rodzaj akcentów Chopinowi chodziło, gdyż trudno przypuszczać, by chciał je różnicować. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne są akcenty długie, gdyż przesunięcie krótszego znaku (w t. 486) może wskazywać na to, że akcent wpisany przez Chopina był dłuższy niż wydrukowany w Wf. Jest to jednak tylko poszlaka, toteż zarówno akcenty długie proponowane w tekście głównym, jak i krótkie akcenty Wa można uważać za równorzędne warianty. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
t. 505-506
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
T. 505 jest w A ostatni na stronie, a łuki w tym i następnym takcie nie pasują do siebie – łuk w t. 505, mimo że nie wykracza poza kreskę taktową, sugeruje kontynuację, podczas gdy w t. 506 zaczyna się wyraźnie nowy łuk. Wersja Wn jest w tej sytuacji najprawdopodobniej rezultatem korekty Chopina, gdyż wydaje się nie do pomyślenia, by sztycharz Wn1 z własnej inicjatywy zinterpretował łuki podkładu w ten sposób. Wniosek ten potwierdzają ślady poprawiania tego łuku w druku, widoczne w t. 504, zbitka łuku ze znakiem w t. 506 oraz wcześniejsze zakończenie łuku w Wf, odpowiadające być może łukowi Wn1 sprzed ostatniej korekty. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »