Zagadnienia : Korekty łuków Koncertu f w Wn1
|
t. 126-127
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Przerwanie łuku pomiędzy tymi taktami to charakterystyczna niedokładność sztycharza Wn1 (zresztą dwutaktowy łuk w t. 125-126 jest już wynikiem korekty – pozostałości pierwotnych łuków pokazują, że każdy z tych taktów był najprawdopodobniej objęty osobnym łukiem). Zapisany w A ciągły, czterotaktowy łuk przywrócono w Wn2. Patrz też t. 128-129. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
|||||||||||
|
t. 199-201
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A t. 199 jest ostatni na stronie, co spowodowało niejasność, jeśli chodzi o zakres łuku l.r. – rozpoczęty w tym takcie łuk wskazuje na kontynuację, jednak na nowej stronie nie ma jego dokończenia. Niedokładność tę poprawiono w Wn1 (→Wf→Wa), być może na polecenie Chopina, wątpliwe jednak, by miał on na myśli łuk nieobejmujący ostatniej nuty tego postępu skalowego (por. łuki pr.r. w tym miejscu). Z tego względu w tekście głównym przyjmujemy – zgodnie z Wn2 – łuk doprowadzony do początku t. 201. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
|||||||||||
|
t. 228-229
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zdaniem redakcji, w A w t. 229 zaczyna się nowy łuk, mimo że poprzedni kończy się bardzo blisko jego początku. Połączenie łuków w Wn (→Wf→Wa) nie jest wszakże wynikiem niedokładnego odczytania A, lecz korekty, i to przypuszczalnie Chopinowskiej. Widoczne ślady korekt sugerują jednak, że kompozytor prawdopodobnie korygował jeszcze inne, błędne łuki, a nie wersję A. Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości muzycznych podział łuku zapisany w A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
|||||||||||
|
t. 236-237
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W Wn1 łuk w t. 236, na końcu linii, wskazuje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 237. Ten niejednoznaczny zapis został zinterpretowany zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 w sposób sprzeczny z pisownią A. Warto zauważyć, że zgodność z A łuku Wn1 w t. 236 to rezultat intensywnej korekty – pierwotnie cała linijka (t. 232-236) miała jednotaktowe łuki. Przy tym ślady zmian w t. 235-236 stały się z czasem tak wyraźne, że w Wn1a dokonano ponownego sztychu w tym miejscu. Efektem ubocznym tego retuszu było pominięcie kreseczek wyznaczających zasięg działania przenośnika oktawowego w końcówce t. 236. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
|||||||||||
|
t. 297-298
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Niewykluczone, że zgodne z A łuki Wn1 zostały poprawione przez Chopina w ostatniej fazie korekt, a całotaktowe łuki Wf odtwarzają stan sprzed korekty. Ślady takiej zmiany widoczne są w Wn1 w podobnej sytuacji w t. 295-296. W każdym razie łuki Wf (→Wa) są z pewnością błędne, a analogiczne łuki dodane w Wa w l.r. nieautentyczne – trudno przypuszczać, by Chopin zlecił skopiowanie błędnego łukowania. Łuki l.r. dodane w Wn2 są wprawdzie doprecyzowaniem zapisu A, nie mogą jednak pochodzić od Chopina, gdyż wydanie to przygotowano po jego śmierci na podstawie Wn1 porównanego z A. W tej sytuacji można uznać za niemal pewne, że wszystkie łuki l.r. dodane w Wa i Wn2 w całym odcinku aż do t. 308 są dowolną adiustacją – patrz uwagi do t. 293-294, 295-304, 301-302, 303-304 i 306-308. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
