mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 146-148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w t. 146 w A

!!!   miniat: t. 146 i triola 147, tylko dolna 5-linia (bez as pr.r.). Na miniaturze Wn1 i Wf bez klinika.                        TGTU (1 łuk 146 + as pr.r. na początku 147 na swoim miejscu, na dolnej)

Łuk nad triolą w t. 146 w Wn1

tylko ten łuk + as pr.r. 147 na dolnej (jak TGTU)

Bez łuku w Wf

Tu tylko as pr.r. na swoim miejscu

Łuk w t. 146-147 w Wa

EZnieU1 (dwutaktowy)

Łuki w t. 146-148 w Wn2

TGTU 146 + EZnieU 147-8 (do es)
..

W tekście głównym uwzględniamy tylko łuk wpisany przez Chopina w A – patrz t. 145-160. Wersje Wn1 i Wf są zapewne błędne, a Wa i Wn2 – dowolne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 151

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków w A

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, bez napisu, zwężone w pionie.                           Tu pusta klisza 

Różne łuki w Wn1

(nowe) TGTU w pr.r., od 2. ósemki w l.r.

Łuki od 2. ósemki w Wf (→Wa)

Łuki od 1. ósemki w Wn2

Łuk pr.r. od 1. ósemki proponowany przez redakcję
..

Brak łuku pr.r. to niemal na pewno niedokładność A – w całym tym fragmencie Chopin oznaczył artykulację wszystkich pozostałych nut. W Wn1 dodano łuki w partiach obu rąk, co oczywiście mogło się stać z inicjatywy Chopina. Korektę przeprowadzono jednak niedokładnie, gdyż zakresy dodanych łuków są różne, a to nie mogło odpowiadać intencji kompozytora (łuki ujednolicono zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2, choć w każdym z nich inaczej). Możliwe również, że Chopin dopisał tylko łuk pr.r., a drugi jest dodatkiem adiustacji – por. t. 148 i 154. Dlatego w tekście głównym podajemy tylko łuk pr.r. – patrz t. 145-160.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 155-156

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do es1 w A, Wf (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: nic.          TGTU

Całotaktowy łuk w Wn1
..

W Wn1 objęto łukiem tylko t. 155, wersja ta jest albo niedokładna, albo dowolna. Prawidłowy zasięg łuku przywrócono w Wf (→Wa), przypuszczalnie na polecenie Chopina. Poprawny tekst ma również Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 156-157

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od b1 do as1 w A i Wn2

!!!   miniat: t. 156 + 1. ćwierćnuta 157, tylko górna 5-linia.                  EZTU

Łuk od es1 do es2 w Wn1 (→Wf)

EZnieU1

Łuk od b1 do es2 w Wa

EZnieU
..

Z trzech postaci, w których występuje w źródłach łuk rozpoczynający się w t. 156, autentyczna jest tylko wersja A i Wn2. Całotaktowy łuk Wn1 (→Wf) to skutek maniery dopasowywania łuków do struktur rytmicznych, w tym przypadku taktów (podobnie zniekształcono łuki w sąsiednich taktach). W Wa moment rozpoczęcia łuku przesunięto zapewne na podstawie porównania z analogicznymi taktami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 157-158

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od 2. miary w A i Wn2

!!!   miniat: t. 157 i początek 158, tylko górna 5-linia, bez wideł i rubato.                       TGTU (157 i 158-160)

2 łuki od 1. miary w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU 157 i nowy łuk od 1 w t. 158
..

T. 157 jest trzecim z kolei, w którym Wn1 (→Wf→Wa) ma całotaktowy łuk sprzeczny z A, choć w tym przypadku niedokładność jest usprawiedliwiona niestarannym zapisem. Podział łuku A na przejściu t. 157-158 ma w tym wypadku minimalny wpływ na obraz frazowania. Obie niedokładności poprawiono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn