Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- …
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- …
- 50
- Następna »
t. 128-129
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zakończenie łuku przed ostatnią nutą tego unisonowego pochodu to z pewnością niedokładność. Obie zmiany, jakim łuk A został poddany w Wn1, to deformacje typowe dla sztycharza tego wydania – podział długiego łuku i dopasowanie do struktur metrycznych. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 141-144
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopin w A oznaczył staccato tylko nad partią pr.r., co w takiej fakturze niewątpliwie obowiązuje obie ręce. W Wn1 (→Wf→Wa) kropki wydrukowano tylko w t. 142, przenosząc je na stronę główek nutowych (bardzo częsty, rutynowy zabieg sztycharzy), a ponadto dodano znaki także pod l.r. Pominięcie kropek w t. 141 i 143-144 jest na pewno skutkiem niestaranności sztycharza, natomiast uzupełnienie znaków dla l.r. mogło być zlecone przez Chopina. W Wn2 dodano pominięte kropki – w obu rękach – w t. 143-144. W tekście głównym podajemy podobne rozwiązanie, z uwzględnieniem znaków na ostatniej ćwierćnucie t. 141. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
t. 145-160
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W całym tym odcinku Chopin wpisał w A tylko jeden łuk w partii l.r., w t. 146. O tym, że zrezygnował następnie z powtarzania łuków zapisanych w pr.r., świadczy zapis t. 160, rozpoczynającego nową stronę w A – w partii l.r. widać tam skreślenie łuku dochodzącego do półnuty as i sugerującego kontynuację z poprzedniego taktu. Tak więc uzupełnienie łuków, wprowadzone w całym odcinku w Wa (prócz t. 157) i Wn2, to dowolność niemal na pewno nie odpowiadająca intencji Chopina. Dodane łuki są zresztą inne w Wa niż w Wn2, gdyż w każdym z nich kopiowano łuki pr.r., które w Wa odpowiadają w zasadzie łukom Wn1, a w Wn2 – łukom A (por. t. 152, 156, 157-158 i 159). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 146-148
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Połączenie łuku rozpoczynającego się w t. 146 z następnym to niewątpliwy błąd Wn1 (→Wf→Wa). Jest to jeden z wielu przykładów rażącego lekceważenia zapisu A, gdyż łuki w rękopisie są jednoznaczne. Prawidłowe łuki przywrócono w Wn2. W Wf (→Wa) do błędu Wn1 dodano niedokładny początek łuku w t. 146, co wraz z pominięciem znaku staccato w tym takcie całkowicie wypaczyło obraz frazowania początku tego tematu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 146-148
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Znaki staccato na początku t. 146 i 148 są w A zapisane niekonsekwentnie – w t. 146 znak znajduje się tylko w pr.r., a w t. 148 – w obu. Pewne wątpliwości może budzić także rodzaj użytego znaku w t. 146, jednak wyraźne kliniki w t. 148 przesądzają sprawę na korzyść klinika. W tekście głównym uzupełniamy czwarty klinik (t. 146, l.r.), gdyż w podobnych sytuacjach w t. 150, 154 i 156 Chopin wpisał znaki staccato w partiach obu rąk. Brak znaków w t. 146 to z pewnością błąd Wn1 (→Wf→Wa), natomiast odczytanie wszystkich użytych znaków jako kropek uważamy za niedokładność wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- …
- 50
- Następna »