mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 135

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi pośrodku w A

!!!   miniat: nic                 EZnieU

Krótki akcent l.r. w Wn

EZnieU1

Bez znaku w Wf (→Wa)

Akcent długi pr.r. proponowany przez redakcję

EZTU
..

Akcent długi w A napisany jest na środku pomiędzy pięcioliniami, tak iż nie wiadomo, do której ręki należy go przydzielić. Porównanie z analogicznym t. 283 dowodzi, że Chopin najprawdopodobniej miał na myśli zaakcentowanie pr.r. W Wn przydzielono go do l.r. (jako krótki akcent), a w Wf (→Wa) – przeoczono.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn

t. 137

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

Krótkie akcenty w Wn (→Wf→Wa)

jak war. 11 tylko krótkie
..

Mimo różnicy wielkości uważamy oba akcenty A w tym takcie za długie – por. podobną sytuację w następnym t. 138.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 138

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

jak TGTU, ale pierwszy pod akordem (jak drugi)

Krótkie akcenty w Wn

Krótkie akcenty w Wf (→Wa)

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU
..

Oba akcenty w A są typowymi akcentami długimi, czego nie odtworzono w wydaniach. Przesunięcie pierwszego z nich pod 3. ósemkę to niemal na pewno pomyłka sztycharza Wf (→Wa), który upodobnił tę połówkę taktu do sąsiednich. W tekście głównym pierwszy akcent przenosimy nad fes2, zgodnie z pisownią użytą przez Chopina w repryzie (t. 285), naszym zdaniem trafniejszą.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 141-142

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Różne akcenty w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.           TGTU (2 długie i pionowy)

Krótkie akcenty w Wa
..

W Wa ujednolicono krój akcentów w tych taktach, zmieniając dowolnie dwa akcenty długie w t. 142 i akcent pionowy w t. 143 na zwykłe, krótkie akcenty. Jest to szczególnie dziwne w przypadku pionowego akcentu, gdyż właśnie takimi znakami chętnie zastępowano w Wa Chopinowskie akcenty krótkie lub długie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 144

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.           TGTU

 w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Nawet jeśli uznać znak A za , wydania odtworzyły go niedokładnie, przedłużając aż do 4. ósemki. Znak w A jest jednak niemal na pewno akcentem długim – por. tej samej długości znak na ostatniej ćwierćnucie, a także szereg innych, np. w t. 118-120, 125, 133.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn